Ateş ve Kılıç
Henryk SienkiewiczAteş ve Kılıç Gönderileri
Ateş ve Kılıç kitaplarını, Ateş ve Kılıç sözleri ve alıntılarını, Ateş ve Kılıç yazarlarını, Ateş ve Kılıç yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yıldızlara kadar atamazsın bir oku.
Yeter, Suba Gazi! Kent düştü mü?
- Allah izin vermedi!
- Ya Lehler?
- Kazandılar.
- Şmiel?
- Yenildi.
- Tuhay Bey?
- Yaralı.
- Allah birdir, diye içini çekti Han. Kaç adamımız şehit oldu?
- Ne yazık ki yıldızlar kadar çok!
Şaşkına dönen Han çadırından fırladı. Az sonra kardeşi Nureddin, vezir Galga ve Tuhay Bey yanındaydılar. Şmielniçki'yi çağırın! diye buyruk verdi. Kozak beyi biraz sonra geldi. Elini sırayla alnına, dudaklarına ve göğsüne götürerek selam verdi ve bekledi.
Şmiel, ne oluyor orada, anlat bana.
- Güçlü çar, Dük Yarema eğlence yapıyor.
- Eğlence ne demek? Dua etmesi ve titremesi gerekir!
Ama Kozak Beyi gerekli cevabı biliyordu:
- Yarının cesetleri bugün eğleniyorlar, dedi yeniden eğilerek.
Hayat ne kadar güzel! diyordu. Tatarlar da olmasa insanların en mutlusu olacağım.
Her köşeden Tatarların çıkmasını bekliyorlardı.
Tatarlar değil, efendim. Büyücünün evi cehennemden gelmiş güçler tarafından korunuyor. Ben kendi adıma Tatarlardan daha çok korkarım şeytandan.
Kozak kurnazca gülümsedi.
- Ekinler bitene dek barış olacak. Sonra ölüme kadar savaş. Ukrayna'nın bir tek efendisi kalacak, ya Leh'ler ya da Kozaklar.
- Duyuyor musunuz, Wolodowski? Savaş...
- Evet, savaş! Şimdiye kadar görülmemiş bir savaş!
Han bütün birlikleriyle ilerleyecek. Tuhay Bey
de Şmiel ile birlikte elele yürüyecek!
Hiç beklemediğim anda gittiniz...
Tatar Kozak kardeşliği
Leopol'e yaklaşmakta olan düşman tarihin en büyük savaşını vermeye hazırlanıyordu. Timur'un ordularından daha beter üç yüz bin adam...
Birkaç saat içinde hepimize gurur veren ordudan hiç bir şey kalmamıştı geriye. Kaçarken ağırlık yapmasın diye yerlere atılmış miğferler, kılıçlar, sönmüş ateşler, yıkılmış çadırlar, ne ordu, ne komutan ne de Cumhuriyet vardı ortada. Tatarların gelişinin beklendiği kentte büyük bir kargaşalık egemendi.
Kaderin tekerleği dönmektedir.
Kurtuluşun gerektirdiği güç o kadar büyük olmuştu ki...
İnsan yalnızken daha iyi çıkar işin içinden.
Sevgi hiç bir zaman bir buyruğa boyun eğmez.