Ateş Yakmak
Jack LondonAteş Yakmak Gönderileri
Ateş Yakmak kitaplarını, Ateş Yakmak sözleri ve alıntılarını, Ateş Yakmak yazarlarını, Ateş Yakmak yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Oysa o iyi kalpli ve hassastı, sinirleri alınmış gibi uysaldı, bir hayalperestti, şairdi, sanatçıydı. O daha ne olup bittiğini anlamadan, ruhunun özünde narince titreyen bu duygular hoyrat bir acımasızlığa mahkûm edilmişti.
İşkence düşüncesi ağırına gidiyordu. Ağırına giden şey fiziksel bir acıya katlanacak olması değildi, daha çok acının onu düşüreceği zavallı duruma katlanamıyordu.
Dünyanın sonu gelse bile siz alışverişinize devam edersiniz.
Hançeri eline almış, sakince, gözünü bile kırpmadan kalbinin üzerine getirmiş ve iki eliyle yavaşça kendine doğru bastırmış. Tıpkı bir samuray gibi...
Bir iyilik gördüğünde kuru kuru "Teşekkürler" demek yerine, ağzını bile açmadan duyduğu minneti belli etmeli, teşekkürünü davranışlarına dökmelidir. Sözün özü, daha önce kelimelere yüklediği görevi, artık davranışlarına devretmelidir.
Hayatta bizim bilgimizi aşan, yargılayamayacağımız şeyler vardır. Bu iş doğru mu, yanlış mı bilemeyiz. Yargılamak da bize düşmez.
Lambanın ışığından yansıyan gölgeler duvarda uzun trajediler sahneliyordu.
Yine de orada öylece ölmek istiyordum. Gözlerimi kapatıp, bir şekilde yaşamı benimkiyle kesişmiş insanlarla birlikte son, derin uykuma dalmak, bilinmez yollarda yürümek istiyordum.
Hayaller dışında bir şey göremez olmuştu. Ruhu ve bedeni birlikte fakat bir o kadar da ayrı hareket ediyordu, onları birbirine bağlayan çizgi kopmak üzereydi
Artık geceleri de gündüzleri gittiği kadar yol gidiyordu. Yığıldığı yerde kalıp dinleniyor, içinde ölmekte olan yaşam alevi ne zaman titreşip cılız bir ışık saçarsa, o zaman yoluna devam ediyordu. Artık bir insan olarak çaba harcamıyordu. Onu çabalamaya iten tek şey içinde yanan, sönmeye niyeti olmayan yaşam ışığıydı. Artık acı çekmiyordu. Sinirleri körelmiş, hissizleşmişti, zihninden yalnızca tuhaf görüntüler ve tatlı düşler geçiyordu.
Sandel asla dünya şampiyonu olamazdı. Akıl yönünden kıttı ve aklı yalnızca gençliğiyle takas ederek alabilirdi. Aklı Aldığında ise gençliğini onu elde edebilmek için harcamış olacaktı.
Gençler gelip geçici, gençliğin kendisi bakiydi.
Uykuya dalar gibi ölmek iyi fikir, diye düşündü. Uyuşturucu almış gibi olacaktı işte. Donmak, herkesin düşündüğü kadar kötü bir şey değildi. Ölmek için donmaktan çok daha beter yollar vardı.
Ateş vardı ya, o yeterdi, çıtırdıyor, cazırdıyor, dans eden alevleriyle hayat vaat ediyordu.
Adamın sorunu hayal gücünden nasibini almamış olmasıydı. Hayattaki olaylar karşısında atikti, uyanık davranırdı fakat iş, olayların ne anlama geldiğini düşünmeye gelince pek başarılı olduğu söylenemezdi.