Feuerbach, köydeki yalnızlığını, doğayı gözlemeyi, ıssız tepelerde ve ovalarda tek başına yaptığı yürüyüşleri seviyordu.
Doğanın, zekâsını ve ruhunu zenginleştirdiğini, yaşamın sırlarını açıkladığını ve çözümsüz olarak gördüğü sorunların nedenleri hakkında ipuçları verdiğini iddia ediyordu.
Galilei’nin “Şehir, düşünür için hapishanedir” sözünü tekrarlamaktan da çok hoşlanıyordu.