Evvela nur vardı.Boşlukta salınıp giderken kimsenin fark etmediği Narın nuruydu oysa Ateşin aşkı Sonra tene değdi, nar oldu nur
Aşkın ateşi bütün ruhu sardı. Elif’i Vav’a üfledi birisi. Nar ve nur.
Şems’im ol dedi ötekisi. Nur oldu nar. Konya’da işlenen esrarengiz bir semazen cinayeti polisi harekete geçirir. Konya’nın puslu sokaklarında, Şeb-i Arus’tan hemen önce işlenen bu cinayet ilk değildir, son da olmayacaktır. Olayların peşinde bir başkomiser ve meraklı bir gazeteci... Bu gerilimin ortasında geçmişle yaşanan hesaplaşmalar ... Ve AŞK... Ateşe, tennureye ve tene dokunacak bir aşk. Birkaç çarktan sonra sol ayağı çividen çıkmıştı ve yine kanıyordu. Durdu tahtadan indi ve yine iki dizinin üstüne oturdu. Sikkesini çıkardı, yine tahtayı öptü. Kafasını kaldırdı, karanlığın içinde duran Destarlı Gölge’ye baktı. Oysa hiç biri tanımamıştı aşkı.
Bütün suç meşk tahtasında, Kanayan yaralarıma kimse tuz olmuyor Kimse olması gereken yerde değil ve Hiç biri bilmiyor Oysa ateş çok yakın..
