Poseidonis prensi genç Ankor, günümüzden yaklaşık 11.500 yıl önce Kuum tapınağına yaptığı yolculuğu yani insanın kendisine yaptığı yolculuğu anlatır. Birçoğumuz yaşadıklarımız karşısında ne yapacağını bilemez. Ansızın sıkılır yaşamaktan, kendinden… O zaman çekip gitmek ister. Ve her şeyi geride bırakmak… Ama gidemez, o kendine olan yolculuğu hiç bir zaman gerçekleştiremez. Ya mümkünse gitmek ya mümkünse kendini keşfetmek... Genç Ankor’la bir yolculuğa çıkıyoruz. Ondan öğreneceğimiz çok şey var... Hayatın karşımıza çıkardığı sırlar karşısında şunu hatırlatıyor; Basit ve en sıradan olanı yap muhtemelen gerçek çözüm odur. Kalbine söz geçiremiyor musun, başını kaldır ve güneşe bak. Kalp güneşin küçük bir kopyasıdır ve aynı yükleri taşır. Sözlere hükmün yoksa, söylediklerin içine oturuyorsa bil ki onlar da tıpkı meyve gibidirler, henüz olmadan yenilirse hazımsızlık yapar ve çok beklerlerse çürümeye başlar, dikkatli ol zehirlenirsin. Eğer bir şey hakkında bilgin yoksa sessiz kal... Ve şunu sakın unutma; geçmişteki nedenlere bakma. Her meyvenin tohumları aynı tarlada büyür ama birbirlerine dönüşmeleri mümkün değildir. Bu değişim çok uzun sürelerde olur. Anlamadığın şeyler için kendine işkence etme, ufuğa doğru yol al. Attığın her adım yenisini getirecektir. Sabret...
Uzun bir yolculuğa çıkmaya hazır mısın? Bu senin yolculuğun… Bu yol biraz zorlu ama bütün zorlu yollar aydınlıkla sonuçlanmaz mı?
