Ay Işığı Sokağı
Stefan ZweigAy Işığı Sokağı Sözleri ve Alıntıları
Ay Işığı Sokağı sözleri ve alıntılarını, Ay Işığı Sokağı kitap alıntılarını, Ay Işığı Sokağı en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Beni daha kimler kimler anlamadı zaten...
Buranın insanları beni anlamıyor, ben de onları anlamıyorum.
Adam için, hiç düşünmeden ceketinin cebinden çıkardığı önemsiz şeylerdi bunlar, kadın için ise paha biçilemez hazinelerdi.
Sayfa 43 - Tükenmez Kalem
Fakat rastlantılar pırlantadan daha keskindir ve sayısız tehlikeleri içinde barındıran kader çoğu kez en umulmadık yerden girip kaya gibi en sert mizaçları bile darmadağın etmesini bilir.
Sayfa 33 - Tükenmez Kalem
Bu küçük ara sokaklar büyük şehirlerin çukurlarında gizlenirler çünkü onlar, yüzlerce maske takmış seçkin insanların yaşadığı aydınlık, pencereleri pırıltılı evlerin neler gizlediğini küstahça ve utanmadan söylerler.
Sayfa 7 - Tükenmez Kalem
Bayım, size yemin ediyorum; tek bir kötü söz söylemedim ona. Ağladım önünde diz çöktüm, para teklif ettim, tüm servetimi yönetmesini söyledim çünkü o gün biliyordum artık; onsuz yaşayamazdım. Saçının her telini seviyorum, dudaklarını, vücudunu, her şeyini, her şeyini... Onun gitmesine ben sebep olmuştum, bendim suçlu olan, yalnızca ben...
Sayfa 21 - Tükenmez Kalem
Mutlu olup olmadığını kimse bilmiyordu, belki kendi bile bilmiyordu..
"Bu suskunluk, bütünüyle içten gelen tiz bir çığlıktı. "
Ve böylece yavaş yavaş dibe batmaya, başıboş bir yaşam sürmeye başlamıştı.
Bir an gözleri gözlerimde ışıldadı, sonra tekrar yorgun göz kapakları altında kayboldular.
Sayfa 14 - TükenmezkalemKitabı okudu
"İnsanlar beni anlamıyor, bende onları anlamıyorum."
Yaşam
Genel durumuna baktığımda yorgun ve hiçbir şey hissetmeden alışkanlıktan dolayı yaşamaya devam eden bir insan görüyordum karşımda.
Sayfa 11 - TükenmezkalemKitabı okudu