Leibniz'e göre, bu Newtoncı tez, Tanrı'ya hakaret niteliği taşıyordu ve Tanrı'nın, kendi başına işleyecek bir mekanizma kuramayacak kadar yeteneksiz bir zanaatkar olduğunu ima ediyordu. Clarke'a göreyse esas dinsiz olan Leibniz'in fiziğiydi, zira Tanrı'ya düşen çok az şey vardı bu sistemde. Leibniz ayrıca, büyük mesafeler arasında işleyen gizemli bir gücü de içeren kütleçekim kavramına şüpheyle yaklaşıyordu.