Köy Enstitülerinin yaşama geçmesiyle tartışmalar da birbirini izledi. Tartışmaların hâlâ güncelliğini koruması olayın büyüklüğünü gösterir. Büyük olaylar toplumu sarsar, topluma yeni bir aydınlanma yolu açar. Yeni bir düşünce anlayışına sürükler insanları. Anadolu bozkırının aydınlanmasına ilk adım Köy Enstitüleriyle atıldı. Her Köy Enstitüsü kendi çevresinin aydınlanma güç odağı oldu. Köyleri devinimlendirdi. Yeni bir aydınlanma yolu açtı. Köy Enstitülerinde gelişen, yeşeren düşünce düzeyinin gerisinde kalmış siyaset adamları, onları baltalamaya başladılar. Onlara yardakçılık eden kimi basın da katıldı buna! Ellerine geçirdikleri devlet erkini kötüye kullanarak Köy Enstitülerine saldırdılar. Yine de 1952 yılına dek yollarında yürüdü Köy Enstitüleri. Sonra da kapatıldı.. NADİR GEZER, yirmi bir köy Enstitüsünden biri olan Arifiye Köy Enstitüsünü bir roman tekniğiyle, bir Köy Enstitülünün kaleminden okurlarına sundu. Yazın yaşamını toplumcu gerçekçi bir çizgide sürdüren yazar, Arifiye Köy Enstitüsüne o çizginin getirdiği yazın anlayışıyla yaklaştı. 1940'tan 1952'ye dek geçen süreci açık bir dille yazdı ve romanlaştırdı...

Yazar:

Nadir Gezer

Tahmini Okuma Süresi: 9 sa. 43 dk.Sayfa Sayısı: 343Basım Tarihi: Mart 1993Yayınevi: Başak Yayınları

Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak

Türler:

Edebiyat

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Reklam

Kitap İstatistikleri

235gösterim

Yazar Hakkında

Nadir GezerYazar · 3 kitap

Öykü ve roman yazarı. 19 Mayıs 1930, Eymir köyü / İnegöl / Bursa doğumlu. Eymir Köyü İlkokulu (1945), Arifiye Köy Enstitüsü (1952), Gazi Eğitim Enstitüsü Fen Bölümü (1954) mezunu. İngiltere’de iki yıl dil öğrenimi gördü (1966-68). Çorum (1952), Derik / Mardin (1954-55), Beşikdüzü / Trabzon (1956-59), Demirci / Manisa (1959-62), İnegöl / Bursa (1962-68), Diyarbakır (1968-71), Bursa’daki (1971-80) MEB’e bağlı köy ve merkez okullarında öğretmenlik yaparak emekli oldu. Türkiye Yazarlar Sendikası, Edebiyatçılar Derneği, Dil Derneği, Atatürkçü Düşünce Derneği üyesidir. İlk şiiri “Son Yolculuk”, 1968 yılında Sorunlarımıza Işık adlı bir gazetede (İnegöl); ilk öyküsü de Fakir Baykurt’un tanıtıcı bir yazısıyla birlikte Türk Dili dergisinde (sayı: 330, Mart 1979) yer aldı. Diğer ürünlerini Türk Dili, Edebiyat ‘81, Dönem, Kıyı, Yaba-Öykü, Kıyı, Damar, Cumhuriyet Kitap, Dünya Kitap, Biçem, Yeni Biçem, Çağdaş Türk Dili, Yaklaşım, Cumhuriyet’te ve Bursa’daki yerel gazetelerde yayımladı. Hanife Nine’den Öyküler adlı kitabıyla Nevzat Üstün 1981 öykü birincilik ödülünü aldı; Boşlukta Adam adlı romanıyla 1990 Ferit Oğuz Bayır ödülünde mansiyon, 2001’de ÇGD Bursa Şubesi Eğitim Ödülü kazandı. Bir değerlendirmesinde Doğan Hızlan, Gezer’in köy hikâye ve romanlarında rastlanan konulara “yeni boyutlar, yeni tadlar, yeni insancıl yaklaşımlar” getirdiğini vurguladı. Gezer, öykü tekniği üzerine düşüncesini “artık çağdaş öykücülükte serim, düğüm, çözüm gibi bağlamların aşıldığı kanısındayım. Bence şiirsel anlatı, öykünün özünü oluşturur. Öykünün niçin ve nasıl yazıldığı önem kazanıyor artık.” (Yaba-Öykü, sayı: 16) diyerek açıklar. “Nadir Gezer gerçekçi bir sanatçı. Gerçeği dile getirmeyi sanatının önüne amaç olarak koyuyor. (...) Yaşanmış ve yaşanmakta olan toplumsal sorunları öykülerin çıkış noktası yapıyor. Fakat toplumsal sorunları anlatacağım diye insan gerçeğinden uzaklaşmıyor. Öykülerde toplum-birey ilişkisi çelişki ve karşıtlık temelinde yükseliyor.” (Nazım Kutlu) ESERLERİ: ÖYKÜ: Hanife Nine’den Öyküler (1981, dört yeni öykü ekiyle ikinci basımı 1995), Yürüyen Gece (1988), Puslu Hüzün (1989), Kırılgan Umutlar (1998), Şenlet Öğretmenin Destanı (2000). ROMAN: Boşluktaki Adam (1990), Aydınlığa Yürüyenler (1993), Yalnız Adamın Düşleri (2000). ŞİİR: Karbeyazı Geceler Üstüne (2000). DENEME: Yerodamdan Notlar (söyleşi, 1998), Yitikler Arasında Zaman (2000). ARAŞTIRMA: Mustafa Kemal, Ulusal Eğitim, Köy Enstitüleri (1999). GEZİ: Uludağ Eteklerinden Sis Dağına (2002).