Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

En Beğenilen Ayla Gönderileri

En Beğenilen Ayla kitaplarını, en beğenilen Ayla sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Ayla yazarlarını, en beğenilen Ayla yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
" Hayat; insanın gülümsemesini, mutluluğunu, elinden alıveriyor. "
Sayfa 243Kitabı okudu
Insan çoğu zaman hayatın vermek istediği dersi öğrenemez ve aynı dersten sınava girmeye devam eder. Yaşadıklarımız doğumdan ölüme kadar; kör gözlerimizi açmaya, sağır kulaklarımızı duymaya, dilimizi konuşmaya ya da susmaya davet eder de biz kapıları kapatmakta ısrar ederiz. Olaylar, gönüllerimizi asıl sahibine teslim etmeye davet eder de biz bir türlü idrak edemeyiz. İşte hayatın kocaman bir imtihan oluşu, buradan hayat bulur.
Reklam
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Ben küçük bir kız çocuğuyken; yalnız kalmaktan, sevdiklerimi kaybetmekten korktum. Mutlu olup çok güldüğümde, başıma bir şey gelmesinden korktum. Hep güçlü bir kız oldum, başımı kimsenin okşamasına izin vermedim. Hâlbuki sevdiklerimle birlikte geçen mutlu bir hayatı düşlerken, bunu hak etmediğimi fark ettim ve “an”lar hayatımdan akıp gittiler. Bugün geçmişi geri getiremem, bunun farkındayım. Bununla birlikte öğrendiğim bir şey var: Hayatı asıl sahibine teslim etmek, aslında “an”ları özgürce yaşamakmış. Şimdi gözlerimi kapattığımda, sessizliğin sesini dinleyip yanımda varlını hissettiğim küçük kızın başını okşuyorum. Ona gülümsüyorum, gözlerine bakıp;  “Seni seviyorum, sen değerlisin güzel kız.”  diyerek sıkıca sarılıyorum. “Sen bunu hak ediyorsun Ayla…”
Ayla
AylaAysun Arifoğlu Tekin · Çınaraltı Yayın Dağıtım · 202018 okunma
"Çaresizlik, belki de insana insan olduğunu hissettiren en güçlü duyguydu. Her şeye gücünün yeteceğini düşünürken, kendi bedenine hükmü geçmez."
" İnsanların yüzündeki ifadeler, ruhun yüzdeki kol gezişiydi. Düşünüyorum da, insanların ruh hali ne kadar sık değişiyor. Hüzün ya da mutluluk, yaşlandıkça bir maske gibi yüze oturuyor. Derinleşen çizgiler, hayatı sözsüz anlatıyor... "
Sayfa 273Kitabı okudu
"Labirenti andıran, çıkmaz sokaklı ruh dünyasına dalıverdi."
Sayfa 141Kitabı okudu
Reklam
"Kim olursa olsun; zengin, fakir, mevki sahibi ya da köylü vatandaş tüm canlılar için kaçınılmaz olan tek sona doğru adım adım yaklaşıyorduk. Ölüm herkes için aynı uzaklık ve yakınlıktaydı. Kimseye tolerans tanımıyor, kimseyi es geçmiyordu. İnsan bu noktada aciz ve güçsüzdür. "
İnsan bazen başını yaslayacağı bir omuz ister.
Çaresizlik, belki de insana insan olduğunu hissettiren en güçlü duyguydu. Her insan gücünün yeteceğini düşünürken, kendi bedenine hükmü geçmez.
"İnsanlara larşı zoraki gülümsemesi, dik duruş sergileme çabası... Hepsi yalandı, birer oyundu. "
Sayfa 178Kitabı okudu
61 öğeden 31 ile 40 arasındakiler gösteriliyor.