Aynı Göğün Ezgisi
Yılmaz OdabaşıAynı Göğün Ezgisi Gönderileri
Aynı Göğün Ezgisi kitaplarını, Aynı Göğün Ezgisi sözleri ve alıntılarını, Aynı Göğün Ezgisi yazarlarını, Aynı Göğün Ezgisi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
bu gece oturup seni özledim
ay doğruldu, su duruldu
örttün mü perdesini penceremizin?
(Gece eksilebilir, eksilmez tanıdık yüzüne susuzluğum.
Doğrul sorgusuz, korkusuz gözlerinle konuş gel;
Ben gözlerini tanırım senin!)
-Abdülselam Aydın'ın anısına
(vurulduğumuz kentlere yasak diliyle elinden tutsa öfkenin büyümeyi öğretecek ve büyüyecekti .. .)
Abdülselam, daha aşksız ve kitapsız lisede,
ipince esmer yürekli bir oğlan
bu yağmur nerden gelir:
sular bulanır
bu çığlık nasıl büyür:
yürek daralır
bu kavga ne de bıçkın:
meydan aranır aranır
abdülselam bilmez bir oğlan diyarbakır'ın göğsünde terli bir akşam
daralan sokaklarda bir yaşamı çaldılar
Abdülselam kardeşimi arkasından vurdular!
mezarını ziyaretimde söyledikleridir:
/koştum kan mevsimine erken sarıldım
bir kanlı geçitte vuruldum kaldım/
Dağlar o kuytuluklarda aralanır kapılar, uykular aralanır
Ses,
Dağlarda, ay ışığında,
her fısıltıda
Önce heceler düşürülür sesin dölyatağına
-Sözcükler düşürdüm-
/Artık bir akarsuyun kıyısı değil,
Suyu olmaktı tarih tetiği düşürülmüş bu yüzyıl tufanında!/
Rojbaş! / Günaydın!
Gün vursun yükünü
Gecenin halkasına
Yol vursun sesini
Uzaklığın pasına
Se s i m e k i b r i t ç a k s a n
t u t u ş a c a ğ ı m !
Sargısızım,
Çoğalırım;
Çoğaldıkça arsızım
Sana yağmur diyorum!
Özlemin vergi iadesi yok mu? Ey dağlarım, ey rüzgarım, aşkım, şarkım beni gel kurtar!
Sayfa 72 - Öteki YayıneviKitabı okudu