Nisan 2018'de Doğan Kitap'tan 49. Baskısı çıkan yazarın bu kitabını 1 Haziran 2018 tarihinde kütüphaneme ekledim. Bu, benim 2. okumam.
Kitabı, yalın ama usta işi anlatımı sebebiyle sevdim. Kahramanlarından bazılarının, bulundukları ortam gereği, santurlu küfürler etmesi biraz nahoş olmuş. Tek eleştirim bu.
Bir de şunu anladım ki, kurgu da olsa, romanın özellikle ikinci kısmına bolca serpiştirilmiş "Oğuz Atay" anlatısı, yazarın sanki kahramanı gibi, kendisinin de Türk edebiyatına deyim yerindeyse level atlatan bu dâhi yazara hayran olduğu izlenimini veriyor. Zaten, tüm değerler gibi Oğuz Atay da öldükten sonra kıymete bindi.
Kendine has ve farklı anlatımıyla Türk edebiyatında nevi şahsına münhasır yer edinen Hakan Günday, bu kitabında "birbirlerine bir şekilde ulaşan, hayatlarına dokunan insanlar"ı kaleme almış. Bize de okumak kalmış.
