Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Babaya Mektup
Franz KafkaBabaya Mektup Yorumları ve İncelemeleri
Babaya Mektup yorumları ve incelemelerini, Babaya Mektup kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Babaya Mektup puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.710 üzerinden
Babalar sevgisini göstermez. Peki niye? Sevgisini gösterince otoritesini mi kaybediyor, küçük mü düşüyor çocuğunun gözünde? Çocuğu fazla sevmeyin şımarır, kucağa almayın alışır, yüz vermeyin astarını ister.. Bunun gibi birçok kalıp var büyükler tarafından anne babalara söylenen. Büyüklerinden sevgi görmeyen nesil ise çocuklarına da doğal olarak sevgi gösteremiyor, çünkü sevgi nasıl gösterilir bilmiyor.
Kafka’nın bu eserinde, yıllarca içinde tutup babasına karşı söyleyemediği şeylerin mektubunu okuyoruz. Ancak bu mektup babasına ulaşması için yazılmadı. Babası bu mektubu hiç okumadı. Oğlunun neler hissettiğini de anlayamadı. Biz ise bu mektubu okuduğumuzda Kafka’nın diğer eserlerinde de baba-oğul ilişkisinin yer aldığını anlıyoruz.
“Yazılarım senin hakkındaydı, orada tek yaptığım senin omzuna yaslanıp içimi dökemediklerimi yazıya dökmekti.”
Otoriter bir babanın çocuğu olmak oldukça zorken Kafka’nın duygusal yapısı da işin içine girince bu mektup çıkıyor ortaya. Bir babanın bir çocuğu bu hale nasıl getirdiğini çok iyi bir şekilde anlıyoruz.
“Biraz desteklenmeye, biraz dostça bir yaklaşıma, yolumun biraz açık tutulmasına ihtiyacım vardı, sense onun yerine yolumu kesiyordun..”
“Senin başkalarına karşı duyduğun güvensizlik bile, bana aşıladığın kendime karşı duyduğum güvensizlik kadar büyük değil..”
Şiddet sadece fiziksel değil psikolojik olarak da hasar almaktır. Çocuğunu dövmemiş olsa bile fiziksel acıdan kat be kat fazlasını psikolojik olarak yaşatmış Kafka’ya. Bir çocuğun geleceğini mahvetmek anne babanın bile hakkı değildir.
88 syf.
·
Puan vermedi
"Bazen önünde dünya haritasının serili olduğunu ve senin de üzerine çaprazlama uzanmış olduğunu hayal ediyorum. Ve sonrasında sadece senin bedeninin kaplamadığı ya da uzanamadığın alanlarda yaşamımı sürdürebilecekmişim gibi geliyor. Benim gözümdeki iri cüsseni hesaba katınca da bana yalnızca ufak tefek, pek de hoş olmayan yerler kalıyor."
Franz Kafka'nın babası Hermann'a Kasım 1919'da yazdığı mektuptur.
Ama maalesef ki mektubu babası hiç görmemiştir.
Kafka mektubunda babasının onun üzerinde ki psikolojik baskısı yüzünden sürekli baskın bir çocuk ve genç olarak geçirmesinin ve bunun yarattığı olumsuzlukları dile getirmiştir.
Mektupta babasına karşı olan duygularını geçmişte yaşadıklarını öfke veya kin ile değil içten samimi bir şekilde yazmıştır. Bu kadar kısa olan bir kitapta bile duygularını ne kadar güçlü yansıttığı da Kafka'nın nasıl başarılı bir yazar olduğunu ortaya çıkarıyor.
Bu kitabı özellikle baba olan veya baba adayı olan bütün bireylerin okumasını isterim çünkü çocukların ne şekilde yetiştirileceği ve onların gelişim düzeylerini göz önünde bulundurmaları ve çocukların hayatlarının diğer dönemlerinin de şekillendirmeleri için güzel bir eser.
Kafka’nın babasıyla olan yüzleşmesinin anlatıldığı fakat sahibine hiç ulaşamamış bir mektup…
Kafka’nın çocukluğunda hiçbir fiziksel şiddete maruz kalmamasına rağmen nasıl psikolojik bir şiddet yaşadığını bunun kendisinde yarattığı travmanın hayatını nasıl etkilediğini bu mektupta çok derinden hissedebilirsiniz.
Doğan Cüceloğlu’nun İnsan İnsana adlı kitabında da değindiği gibi “Çocuklar kolay inanan varlıklardır. Kendileri konusunda bilgi sahibi olabilecekleri başka hiçbir kaynak olmadığından,özellikle başlangıçta,tümüyle aile içinde duydukları sözlere inanırlar. Böylece çocuk çevrede duydukları sözler yoluyla kendisiyle ilişkili bir resim,bir imaj oluşturmaya başlar. Kendisi hakkında o denli tutarlı ve güçlü bir kanı
-iyi ya da kötü- geliştirmiştir ki bu, ömür boyu sürer. Bu kanıyı artık değiştirmek zordur.”
Frank Kafka’nın da yaşadığı tam olarak bu diyebiliriz.
Kendisinde babası tarafından oluşturulan bu benlik bilinci davranışlarında ve düşüncelerinde kısacası tüm hayatında kendini göstermiştir.
Babası tarafından kabul ve onay görmemiş, desteklenmemiş,güven ortamı içinde büyümemiş olan Kafka’nın nasıl baba olunmaması gerektiğini anlattığı bir mektup okuyacaksınız.
Keyifli okumalar
Bu mektubun içinde kendinden bir şeyler bulmayanlar dünyanın en şanslı insanlarından sayılabilir bana göre. Çok beğendiğim bu eseri okurken kelimelere dökemediğim bazı duyguları Kafka benim yerine söylemiş gibi hissettim. Babasının despotluğu, düşüncesi ondan farklı olduğunda oluşturduğu baskısı, merhamet etmiş gibi davranırken bile hissettirdiği zalimliği, sözlerinin verdiği hasarı asla görmemesi ya da görse bile umursamaması... Bütün bunlar babasının hatası, evet, ama önceden olsa kafamda aklardım böyle insanları. Sevgi görmemiş ki sevgi göstersin, sevginin nasıl gösterileceğini bilmiyor ondan böyle bu adamlar derdim. Biri canımızı acıttığında karşı tarafı suçlamak gibi karşı tarafı aklamak da acıyla baş etme yöntemi sayılırmış aslında. Geç öğrendim. Ki bence bir çok insan yapıyor bunu. Bu mektupta kendinden bir parça bulanlar ya yaşadıklarını normalleştiriyor ya da bütün gücüyle acısını öfkeye çeviriyor. Ve bunu sadece baş edebilmek için yapıyorlar. Şahsen, babama bir mektup yazsam, içimdeki hiçbir kırgınlığı söylemezdim. Çünkü söylesem de anlamayacağını bilirdim. Belki de kafkanın yazdığı bu mektup bu yüzden hiç babasının eline geçmedi. Çünkü okusa da bir önemi olmayacağını düşünüyordu. Kafka sadece yazıp zehirini akıtmak istemiş, babasının yüzüne karşı söyleyemediklerinden yazarak kurtulmaya çalışmıştır belki de. Babası hiç okumamış olsa bile iyi ki bu eseri yazmış ve bizlere de bazı şeyleri sorgulatmış. Kitap kısa ve okunması kolay, herkese tavsiye edilir.
Franz Kafka'nın ruhunun klasiği olan karamsarlık bütün cümlelere sinmiş. Babasıyla olan iletişimini aşırı içselleştiren Kafka bütün her şeyi inanılmaz bir şekilde babasına bağlamayı başarmış. Kendinde suç bulamadığında rahatlıyor mu? Neden başkası değil de babasına sarmış bu kadar? En çok babasından değer görme beklentisi içinde olabilir mi? Bu eseri bir miktar buruk ve Kafka'nın mektubundaki babasını suçlamalarına anlam vermeye çalışarak okuyoruz. Sizce de Kafka'nın mutsuzluğunun tek suçlusu babası mıydı?
insanın kendine bile itiraf edemediği derin yaralarını cesaretçe yazabilmiş (her ne kadar babası okuyamasa da yazmak da bir cesarettir bence) Bir oğul için baba önemli bir modeldir aynı zamanda anneler de kız çocukları için... Bu kitabı her iki ebeveynleri koyarak algılamak mümkün..
“Mesala ben hiç babamla dertleşemedim..”
"Ne bileyim, babamla hiç dertleşmedim ki ."
En büyük hayalim:
Babamla bi gün sigara icmek bide derdimi anlatmakdir..
Hiç bir ilaç geçmiş bir çocukluğu geri getirmeye yetmez …
Franz Kafka’nın babasıyla ilişkilerini anlattığı kitabı. Kafka’nın diğer kitaplarını okuyanlar odipal dönemle ilgili fiksasyonları olduğu hissine muhakkak kapılmıştır. Bu kitabı okuyup Kafka’nın babasıyla ilişkisini detaylı olarak gördüğümde bundan emin oldum. Kitap uzunca bir mektup şeklinde yazılmış ve mektup boyunca baba oğulun yaşadığı çatışmalar anlatılıyor. Kafka’yı anlamak açısından yararlı olmakla beraber ince bir kitap olmasına rağmen beni sıktı.
Bir öğretmen olarak bu kitap için diyebileceğim en önemli şey ; sevgili erkek velilerim , sevgili babalar lütfen bu kitabı okuyun ve sizler bu baba gibi olmayın...
Bir çocuğun düşünceleri, hisleri ve sevgisi ne kadar yaralı ne kadar üzücü ve ne kadar çaresiz olabilirse işte o kadar . Yer yer Kafka'ya sarılmak, elinden tutmak, dertleşmek istedim ama ne yazık ki mümkün istekler değil bunlar. Demek istediğim şey bir anne, bir baba veya bir çocuk için önemli hangi pozisyondaysak defalarca kez düşünmeliyiz her hareketimiz, sözlerimizi ve en önemlisi de hissettirdiklerimizi... Dilerim ki bizler bizlere güzel mektuplar yazılacak kişiler oluruz
88 syf.
·
Puan vermedi
Kafka ile babası arasındaki iletişim çıkmazının yansımalarını Dönüşüm eserinde oldukça görürüz. Kafka, babasına olan mektubunda resmen söyleyemediği ve çocukluğundan beri içinde biriken duyguları, hayal kırıklıklarını babasına haykırıyor. Bu haykırışa tepkisiz kalamıyoruz, okurken sinirleniyoruz elbet. Dönüşüm kitabındaki 'elma' sahnesi aklımıza geliyor. Üzülüyoruz.
88 syf.
8/10 puan verdi
Merhaba sevgili okur
Daha önce Franz Kafka'nın Dönüşüm adlı eserini severek okumuştum. Yazarı daha iyi anlamak ve tanımak adına ilk olarak Babaya Mektup eseri okunmalı diye düşünüyorum. Kafka’nın 36 yaşında kaleme aldığı bu eser sahibine hiç ulaşmamış bir mektuptur aslında. Çocukluk ve gençlik yıllarını babasının baskısı altında geçirmiş, kendini özgürce geliştirememiş ürkek, kafası karışık bir çocuk, delikanlı ve genç adam olarak yazar her yaşta karşısında çok güçlü, karşı konulamaz bir baba bulmuştur.
Fakat bir gün olsun ondan kopamamış, yüzüne söyleyemediği şeyleri yazıya dökmüştür. Kitapta sinirlerimin ve sabrımın sınırlarını zorlayan kısımlar çok fazlaydı. Bu nasıl bir baba diyerek çokça öfke duyarak okuduğum bu eseri tavsiye ediyorum.
Kafka, yakın arkadaşı Max Brod'dan ölümünden sonra geride bıraktığı eserlerinin yakılmasını istemiş fakat arkadaşı vasiyetini yerine getirmeyerek, hayattayken hiçbir kitabı başlamayan yazarın yaşamının ve eserlerinin dünya tarafından tanınmasını sağlamış.
Babaya Mektup/Kafka
Selamlar bu kitabı bitireli bir hafta kadar oldu. İnceleme yazmak için biraz zaman geçmesini bekledim. Daha detaylı ve derin inceleme yapıp öyle yazmak istedim. Buyurunuz efendim;
1919 yılında Kafka, babasıyla arasındaki ilişkinin öz yaşam öyküsünü anlattığı Baba’ya Mektup isimli eseri yazar yazmasına da bu mektubu babasına
Adresine ulaşamayan mektup
Neden "BabaMa" değil de "BabaYa" Mektup diye sorgulama gereği duyuyordum. Bu kaçış bir o kadar da ait oluş arasındaki engel konulamaz bağın etkilerini Kafka'nın dilinden ele alıyoruz kitapta.
"Sana yazarak cevap vermeye çalışmak da yetersiz kalacaktır çünkü yazarken bile korkum ve doğuracağı sonuçlar aramıza bir set kuracak, üstelik konunun büyüklüğü de aklımın ve hafızamın sınırlarını zorlayacak"
Aslında bu pasaj mektubu yazma gerekçesini gözler önüne seriyor. Kafka, hâlâ atlatamadığı duyguların (korku, endişe vb.) sebebini babasıyla olan iletişim aslında iletişimsizlikten olduğunu söyler ve bunu yaşadıkları bir takım olaylarla delillendirir. Psikolojide Kafka'nın babasına karşı tutumu "Oedipus Kompleksi" olarak ele alınır. Bu kompleks; karşı cinsteki ebeveyni sahiplenme ve kendi cinsinden ebeveyni saf dışı etme konusunda çocuğun beslediği duygu, düşünce ve dürtülerin birarada oluşudur. Kitapta da Kafka'nın babası ve annesi hakkındaki düşünceleri bu psikolojinin etkisinde kaldığını bizlere gösteriyor.
~
Ne yazık ki bu mektubu Kafka'nın babası dışında bir çok kişi okumuştur...
~
“Baba”
Güzel kitap şöyle ki babasıyla olan ilişkisini daha çok kendi hayatını başkalarının kararıyla yaşamanın verdiği zorluklar ve o baskınlıkların karakter ve ruhsal çıkardığı huzursuzluklardan bahsederek içindekilerini dökmüş aslında çok yaygın olan bir durum ama farkındalığı içinden en son atması olmuş ve babasına bir sitem değil bir isyan değil öyle bir dille anlatmış ki bir okuyucu olarak çok derinden etkilendim çünkü kendimden gördüğüm noktalar oldu bu beni biraz üzüp duygulandırdı ama bazı gerçekler değişmezdir herkes çocuk yaparak baba olabilir ama herkes gerçekten babalığı yapamaz düşüncesindeyim yani güzel anlatılmış duyguları yansıtıldığı ve verilen kararların kendi üzerindekileri etkisi üzerinden yola çıkılmış okunabilir hoş bir kitap”
Franz Kafka’nın babasıyla olan bağı ve duygularını içeren kitapta Kafka çocuklukta, gençlikte ve sonrasında babasının davranışlarından nasıl etkilendiğini ve bu etkinin çoğunlukla olumsuz iz bıraktığını, bu olumsuzluğun evlilikteki başarısızlıklarına da yansıdığını anlatıyor.