Babaya Mektup
Franz KafkaBabaya Mektup Sözleri ve Alıntıları
Babaya Mektup sözleri ve alıntılarını, Babaya Mektup kitap alıntılarını, Babaya Mektup en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Sana her zaman düşkündüm,gerçi dışarıdan bakıldığında sana karşı diğer babaların sergilediği davranışları sergilemedim; bunun nedeni tam olarak diğer insanlar gibi rol yapamamamdır.”
Üzerimdeki tesirin konusunda yapabileceğin bir şey yoktu. Fakat bu tesire dayanamayışımı benim kötülüğüm olarak görmekten vazgeçmelisin.
Hoş bir söz, sessiz bir el uzatış, dostane bir bakış benden bekleneni yapmam için kâfiydi.
Başkalarına olan güvensizliğin, içime ektiğin güvensizlik tohumu kadar büyük değil.
Sayfa 80Kitabı okudu
...doğrudan bir şey sormaya cesaret edemez hale geldim, sonraları da alışkanlık sebebiyle sormak aklıma gelmez oldu.
Beni cezbeden bir şey sende ilginin i'sini oluşturmazdı... Senin için önemi olmayan şey tabutuma çakılan son çivi olabilirdi.
"Kendimi bildim bileli ruhsal varlığımı ispat etmek için o kadar çabaladım ki geriye kalan hiçbir şey umrumda olmadı."
Eğer biri gerçekten asılsa en azından ölür ve acısı sona erer. Ancak asılmadan önceki tüm ön hazırlıklara katlanıp cezanın ertelendiğini darağacının önünde öğrenirse hayatı boyunca bu travmanın acısını çeker.
Beni apaçık uygunsuz ve ahlâksız davranmakla suçlamıyor olsan da soğukluk, yabancılaşma ve vefasızlıkla suçluyorsun.
Yazılarım senin hakkındaydı, yaptığım tek şey senin omuzunda ağlayamadığım için yazılarımın omuzunda ağlamaktı.
Kendimi acınılası bir halde görürdüm, üstelik yalnızca senin önünde değil, tüm dünyanın önünde, çünkü sen benim için her şeyin ölçütüydün.
Hayat engelleri göze almaktan ibarettir.
Sayfa 72Kitabı okudu
...sana yabancı her şeyden rahatsızlığını belirttin. Doğrusunu söylemek gerekirse, bu noktada kendi çabamla seninle arama mesafe koydum. Bu biraz solucanın durumuyla benzeşiyor; kuyruğunun bittiği yeri ezdiğinde vücudunun ön kısmı kaçmak için ileri sürünür.
Elbette endişe ve kaygı halindeyken her çocukça saçmalığı coşkuyla karşılaşmazdın. Fakat mesele bu değildi. Mesele daha çok, muhalif tabiatın dolayısıyla çocuğa kaçınılmaz bir hayal kırıklığı yaşatmaktan hiçbir zaman geri kalmayışındı...
İçime başkalarına karşı güvensizlik tohumları atman zaten garipti, üstüne üstlük seni rahatsız etmiyordu. Bu güvensizlik mefhumu başkalarından ziyade kendime güvenmememe ve geri kalan her şeyden daima endişe duymama sebep oluyordu. "İşte o zaman senden kaçmayacağımı anladım."