Hızlı ve kısa hayatında bizlere güzel öyküler bırakmış Katherine Mansfield'ın modern klasikler serisindeki ilk basılan kitabı. Öyküleri Çehov'u biraz andırıyor. Çehov sevenler onu da belki sevebilir. Ben Mansfield'ın cümlelerini beğensem de çok büyük yazarlar arasına sokamıyorum kendisini. Zaten yaşamında da zamanında değeri anlaşılamadığı gibi, her zaman Virginia Woolf'un gölgesinde kalmış bir yazar.
Öykülerinde büyük oranda kadın karakterleri kullanıyor. Betimlemelere fazlaca yer verdiği gibi, öykü türü durum öyküsüne oldukça yakın gözüküyor. Çok etkileyici karakterler ve konular işlediğini söyleyemesem de kötü de yazmıyor Mansfield. Özellikle anlattığı dönemi pastoral olarak çok güzel anlatabiliyor. Resmen anlattığı doğanın kokusu burnunuza geliyor. Bence en güçlü yanı bu.
Onun dışında akılda kalan pek öyküsü olmadı açıkçası. Yabancı isimli öykü ilginçti. Bir de a la mode evlilik öyküsüyle birleştirince bu ikisi yazarın kendi yaşamında da izleri bulunan o dönemin çok ötesinde özgürlükçü tavrını yansıtıyor bana göre.
Eğer Çehov gibi erken yaşta ölmeseydi(kendine bağlı sonuçta) çok daha yetkin eserler verebilirdi.
