Bir kitap düşünün, kendini size resmen zorla okutturuyor ve okuduktan sonra kitaptaki bir karaktere bürünüyorsunuz. Sizi masalsı bir diyara çekiyor ama o diyar gerçek dünyadan bile tehlikeli.
Öncelikle şunu söylemeliyim ki mutlu sonla biten bir seri arıyorsanız o seri bu seri değil. Karakterlere de sakın bağlanmayın, sizi üzerler.
Dünya, Dans Eden Valeler'in boyunduruğu altında son nefesini vermek üzere artık. Ve bizim çok değerli anormallerimiz de bu durumu tersine çevirmek için her şeyi denemeye hazırlar. Ismus'un eli fazla güçlü. Tüm dünya avucunun içinde, tabii bir de şu garip yaratıkları var. Ama anormallerimizin de pes etmeye niyetleri yok.
Konusu özgün, kendisi güzel, dili sade ve akıcı bir seriydi. İlk iki kitap da güzeldi ama en güzelleri ve en macera dolusu son kitaptı. Hemen her sayfasında yeni bir macera ve yeni bir ölüm vardı. Ölümler ve olaylar o kadar sık yaşanıyordu ki yas tutmaya bile fırsatım olmadı.
Okurken ben de bir masal alemine çekildim. Beyaz şato, soytarılar, büyücüler, krallar ve kraliçeler... Yalnız öyle bir masal alemiydi ki hiçbir yer tekin, hiçbir yaratık güvenilir değil. Robin Jarvis hayal gücünü konuşturmuş da konuşturmuş, bence iyi de yapmış. Sonuç olarak da soluksuz okunan bir roman ortaya çıkmış.
Yazar kitabın sonunu açık bırakmış. Ya devamını hayal gücümüze bıraktı ya da yeni bir seri şeklinde bu macerayı devam ettirmek istiyor. Bilemiyorum artık.
