"Sadece iyi olduğu için biriyle hayatını paylaşamazsın, senin içini titrettiği, seni güldürdüğü için paylaşırsın, seni engellemeden yanında olduğu için, o yan odadayken bile onu özlediğin için, sohbetleri kadar sessizlikleri de sana bir şeyler anlattığı için, senin iyi yanların kadar hatalarını da sevdiği için, akşam uykuya dalarken ölümden korktuğunda seni yatıştıran tek şey onun bakışını, ellerinin sıcaklığını düşünmek olduğu için. İşte bu nedenlerle biriyle bir hayat kurarsın ve bu biri, üstelik iyi biriyse ne güzel, bu bir artıdır, ama sadece bir artı!"
Aralarında, insanı darmaduman eden bir tutku değil çatışmasız bir ilişki, yavaş yavaş kurulan, anlaşmazlıkların ve yalanların olmadığı iki kişilik bir hayat söz konusuydu, daha ne istenebilir ki?