Kanun-i esasi anayasasına göre, egemenlik kayıtsız şartsız Osmanlı ailesine aitti. Padişahın kişiliği kutsaldı. Yasama ve yürütme yetkileri kesinlikle padişahındı. Yargı gücü bağımsız sayılabilirdi; fakat, af hakkı kesinlikle padişaha aitti. Toplantı, siyasi parti ve dernek kurma özgürlükleri dışında, bütün temel haklar vatandaşlara tanınmıştı.