Bir gün de dargınız, bilemedim şimdi ne diye, sen önde, ben birkaç adım arkanda, suratımız beş karış. Durmaksızın eve dönüyoruz kafamın içinde. Paranteze alınmış bir zaman dilimi boyunca hep baştan, en baştan eve dönüyoruz, ezelden beri ve sonsuza kadar. Cebimizde aynı kapıyı açan iki anahtarla, hatta şu anda bile.