İşte bu yüzden peygamberler, şairleri sevmediler. Onları sapık ve sapkın olarak nitelendirerek, onların Şeytan'la işbirliği yaptıklarını ilan ettiler. Bu düşündüklerinde büsbütün haksız sayılmazlardı. Çünkü şairler biad etmemeyi öğrendiler Şeytan'dan. Daha sonra da gücün karşısında olmayı seçtiler. Şeytan, şairlere sezgiyi de sezdirmişti ki, bu, şairin, bir ütopyayı kurmadaki en temel kazanımıydı.