Ben, Strahd - Bir Vampirin Anıları Sözleri ve Alıntıları
Ben, Strahd - Bir Vampirin Anıları sözleri ve alıntılarını, Ben, Strahd - Bir Vampirin Anıları kitap alıntılarını, Ben, Strahd - Bir Vampirin Anıları en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Benim pozisyonumda birinin dostları olması lükstü. Zaten dost edinme sanatı hiçbir zaman geliştirmeye çalıştığım yönlerimden biri olmamıştı.
Sayfa 15 - LaikaKitabı okudu
İnsan açlıktan ölmek üzereyken, küflenmiş ekmeği geri çevirmez.
Aynı görünüyordum. Zaman geriye dönmemişti. Hayal kırıklığı... ta ki sesin verdiği sözün tek bir gün daha yaşlanmayacağım olduğunu hatırlayıncaya dek. Eh, yaşlanmanın durması için bu da yaşamdaki herhangi bir gün kadar iyiydi. Hala en verimli çağımdaydım.
Kendimi kontrol etmeyi öğrenene kadar en büyük düşmanım kendimdim.
O, gökyüzü ve topraktı, hava ve müzikti, gölgesiz güneş ışığıydı.
Anlatacak çok şey vardı... ve daha yaşanacak pek çok şey.
Benimle konuşan her ne idiyse, aşina olduğum sesleri kullanarak beni korkutmaya çalışıyordu. Ama ben karanlıktaki seslerden korkacak bir çocuk değildim.
Kılıç yarasından daha kötü, çıplak ten üzerine kış rüzgarının vurduğu doludan daha soğuk ve acımasızdı. Bana öyle masumca verdiği acıdan dolayı avaz avaz haykırabilirdim.
Ölmüştü ve artık acı çekmeyecekti. Ve ben... önümde sonsuzluk vardı. Bu dayanılmaz kaybı hissedeceğim birbiri ardına gelecek olan sonsuz geceler.
Hafifçe güldüm. Bu hoşuma gitti, içimde birikmiş otuz yıllık kahkaha vardı ve öyle görünüyordu ki bu sevimli kız en ufak bir çaba göstermeden onları açığa çıkartıyordu.