Hayat, ayrılıklarla yaşanıyordu. İnsanlar geliyor, insanlar gidiyor, sokaklarda yüz yıl öncesinin çocuklarına rastlanmıyordu. Her şeyin alnında daha başlarken biteceği, gelenlerin daha gelirken gideceği yazılıydı.
Kış ne der, ne yaparsa yapsın perdenin ötesinde bir bahar vardı.
Cemre çoktan havaya, toprağa, suya ve en önemlisi gönüllere düşmüş, bir diriliş sıcaklığı her yana yayılmıştı.