Benefşe
Mehmet AkarSayfa Sayısına Göre Benefşe Sözleri ve Alıntıları
Sayfa Sayısına Göre Benefşe sözleri ve alıntılarını, sayfa sayısına göre Benefşe kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kış ne der, ne yaparsa yapsın perdenin ötesinde bir bahar vardı.
Cemre çoktan havaya, toprağa, suya ve en önemlisi gönüllere düşmüş, bir diriliş sıcaklığı her yana yayılmıştı.
Sayfa 7Kitabı okudu
Yitirip bulmak insanın içinde bulunduğu güzelliği fark etmesini, hayattan lezzet almasını sağlıyordu.
Sayfa 33Kitabı okudu
Herkesin memleketi kendisine, kucağında büyüdüğü anası kadar yakın, güvenilir ve sıcaktı.
Sayfa 36Kitabı okudu
Onun için inen her akşam erken, kalan her iş geç kalınma emaresiydi.
O kendini o kadar meşgul ediyordu ki, âdeta endişeye zaman bulamıyordu.
Sayfa 47Kitabı okudu
Meyveli ağaç gibi başı eğik ve mütevazıydı.
Sayfa 58Kitabı okudu
İhtiyar dünyanın vakti ikindiye uzansa, gün buğulu, dumanlı bir aydınlığa bürünse de atıyordu hayatın yüreği... Ardında ne bıraktı ise bırakmış, ne fırtınalar, tipiler kaldı ise kalmış... Önüne bakıyordu nehir. Şefkatle uzanıyordu elleri... Herkesle barışık olmak, tanışık olmak, görevini yapmak ve helalleşmek için... Çağlayanlara dönüşüp ses veriyor, küçük göllere dönüşüp cömertleşiyordu. Kalplerin sağır çağlayanları uyansın, cömert elleri uzansın diye...
Sayfa 64Kitabı okudu
Saçlarına pembe elleri değdi güneşin... Varlık güzel, yaşamak güzel, her şey aslında güzeldi. Öyle geliyordu onlara, hayatı öyle görüyor, öyle örüyorlardı. Önemli olan güzeli aramak, onu görmeye çalışmak ve gün yüzüne çıkarmaktı. Kim bilir talihsiz bir dönem yaşamış bu insanların içlerinde, bir yerlerde saklı kalmış ne hazineler, ne güzellikler vardı.
Sayfa 65Kitabı okudu
Gurbet yalnızlık, yalnızlık çaresizlikti.
Sayfa 70Kitabı okudu
Eylül hem hüznün, hem bir umudun başlangıcı olurdu.
Sayfa 79Kitabı okudu
Eylül
Elleri eylülde titremeye başlardı insanın... Şakağına ilk ak eylülde düşerdi mevsim öksürür, gün yorulurdu Eylül de..
Ardına bakmadan gidenlerin seçtiği vakittir.
Sayfa 81Kitabı okudu
Yemeği ölmeyecek, hayatlarının devamına yetecek kadar az yer, böylece nefislerini açlıkla terbiye ederlerdi. İşte bu "ölmeyecek kadar" tabiri dervişlerin az yemesinden türetilmiş cerbezeli ve nükteli bir yorumdu.
Sayfa 106Kitabı okudu
Her çocuk toprağın avucunda açan bir çiçektir.
Sayfa 111Kitabı okudu
Kadife kumaşlı, kiraz renkli bir gül gibi vakurdur çocuk...Tozdan kanatlı bir kelebek kadar harikadır sanatı...
Kıymettir çocuk, değerdir.
Hangi ülkenin, hangi milletin çocukları olurlarsa olsunlar; aynı şefkati,aynı sevgiyi, aynı ölçüde hak ederler. Çiçeleri, ne toprak, ne su, ne hava, ancak bahçıvanın sevgisi yetiştirir; çocukları mualimlerin...Ve binlerce gülistana su verse bahçıvanlar beyhude; muallimlerin derdiklerini deremez, toplayamazlar.
Sayfa 113Kitabı okudu