Benefşe
Mehmet AkarEn Eski Benefşe Sözleri ve Alıntıları
En Eski Benefşe sözleri ve alıntılarını, en eski Benefşe kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Tertemiz gelinen dünyada alnına karalar çalmaya, kötü olmaya, birbirinin kurdu olup kötülüğü yaymaya ne gerek vardı?
Sayfa 190Kitabı okudu
...Keçinin birisi bir gün bağlı olduğu ipi koparmış. İpini koparınca kaçmış, dağlara, bayırlara, ormanlara. Akşama kadar şarkılar söylemiş, sulardan içmiş, dilediği otlardan yemiş. Kendince özgürlüğün tadını çıkarıyormuş. Akşamüzeri hava kararmaya başlamış. Karanlıkla birlikte bizimkinin yüreğinede korku inmiş. Issız ormanda bir ışık aramış. Bir süre sonra karanlığın içinden parlayan 2 ışık görmüş. Fakat bu gördüğü en son ışık olmuş. Zira ışık zannettiği o şey bir kurdun gözleriymiş. Hikayeden de anlaşıldığı gibi ipsiz özgürlük özgürlük değil, esaret ve felaket. Gençlere en büyük özgürlüğün edeple, ahlâkla gelişip yeşereceği anlatılmalı...
Sayfa 189
Elbette, kolay olmayacaktı. Ama işte kış ne der, ne yaparsa yapsın perdenin ötesinde bir bahar vardı.
Kış ne der, ne yaparsa yapsın perdenin ötesinde bir bahar vardı.
Cemre çoktan havaya, toprağa, suya ve en önemlisi gönüllere düşmüş, bir diriliş sıcaklığı her yana yayılmıştı.
Sayfa 7Kitabı okudu
Yitirip bulmak insanın içinde bulunduğu güzelliği fark etmesini, hayattan lezzet almasını sağlıyordu.
Sayfa 33Kitabı okudu
Herkesin memleketi kendisine, kucağında büyüdüğü anası kadar yakın, güvenilir ve sıcaktı.
Sayfa 36Kitabı okudu
Onun için inen her akşam erken, kalan her iş geç kalınma emaresiydi.
O kendini o kadar meşgul ediyordu ki, âdeta endişeye zaman bulamıyordu.
Sayfa 47Kitabı okudu
Meyveli ağaç gibi başı eğik ve mütevazıydı.
Sayfa 58Kitabı okudu
Gurbet yalnızlık, yalnızlık çaresizlikti.
Sayfa 70Kitabı okudu
Eylül hem hüznün, hem bir umudun başlangıcı olurdu.
Sayfa 79Kitabı okudu
Yemeği ölmeyecek, hayatlarının devamına yetecek kadar az yer, böylece nefislerini açlıkla terbiye ederlerdi. İşte bu "ölmeyecek kadar" tabiri dervişlerin az yemesinden türetilmiş cerbezeli ve nükteli bir yorumdu.
Sayfa 106Kitabı okudu
Her çocuk toprağın avucunda açan bir çiçektir.
Sayfa 111Kitabı okudu
Kadife kumaşlı, kiraz renkli bir gül gibi vakurdur çocuk...Tozdan kanatlı bir kelebek kadar harikadır sanatı...
Kıymettir çocuk, değerdir.
Hangi ülkenin, hangi milletin çocukları olurlarsa olsunlar; aynı şefkati,aynı sevgiyi, aynı ölçüde hak ederler. Çiçeleri, ne toprak, ne su, ne hava, ancak bahçıvanın sevgisi yetiştirir; çocukları mualimlerin...Ve binlerce gülistana su verse bahçıvanlar beyhude; muallimlerin derdiklerini deremez, toplayamazlar.
Sayfa 113Kitabı okudu
Sonunu görmek istedikleri yoktu ki bir şeyin...Yolunu görmek, o yolda olmaktı bütün gayeleri...
Sayfa 126Kitabı okudu
İnsan için kaç yaşında, nerede olursa olsun en emin sığınak anneydi.
Sayfa 177Kitabı okudu