Beşinci Mevsim Sözleri ve Alıntıları
Beşinci Mevsim sözleri ve alıntılarını, Beşinci Mevsim kitap alıntılarını, Beşinci Mevsim en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ertesi gün, her şey yeniden başlıyor.
Ev, insanlardır,” diyor fısıltıyla. “Ev yanında götürebildiklerindir, geride bıraktıkların değil.”
8 sezondur takip ettiğim dizi bitmiştir...
Hiçbir şey düşünmüyor, hiçbir şey yapmıyor, tek kelime etmiyor. İçinde söylecek bir şey kalmadı.
Belki de başka biri olman gerektiğini düşünüyorsun.
Kim olduğuna emin değilsin. Daha önceki senler daha güçlü ve acımasızdı ya da daha samimi ve güçsüz, bulaştığın beladan kurtulmak için nasıl özelliklerin olması gerekiyorsa öyle. Şimdi acımasız ve zayıfsın, bunun da kimseye bir faydası yok.
O günün sonunda birileri evin kapısını çalıyor. Açmaya yeltenmiyorsun. Bunun için kimin geldiğini merak etmen ve geleni içeri alıp almamaya karar vermen gerekir.
Düşünmeye başlarsan battaniyenin altındaki oğlunun cesedini de düşünürsün, bunu neden isteyesin ki? Kapıdakini umursamıyorsun. Biri salonun pencerine vuruyor.
Kararlı. Onu da umursamıyorsun.
son zamanlarda hepimiz bu haldeyiz
Maskeler herkesi eşitliyor, tanınmaz, bilinemez kılıyor ve bu iyi bir şey. Artık kimse ne sana ne Tonkee’ye ne de Hoa’ya dikkat ediyor. Bu kimliksiz kalabalığa katılmaktan memnunsun.
Tüm bu zaman boyunca bambaşka bir şeyi dinliyordu; yeryüzünü ya da kim bilir belki de kendi deliliğini.
Devlet memuru olmuşumdur:
Eğer tüm yaşamlarını tecrit ve anlamsızlık içinde geçirmeye mahkûmlarsa en azından bu arada birkaç hayat kurtarabilirler.
TR'ye gelen yabancı arkadaşıma ülkeyi tanıtıyorumdur:
Burada ölmenin pek çok yolu var. Ama hepsini biliyorlar, cidden biliyorlar ve anladığım kadarıyla umursamıyorlar.
“Çocuklar kendimizi temize çekmenin yoludur,”
salgın varken her dışarı çıkışımda nöronlarım:
Hımm, senin de aklın başında değil. Ama deliliğinin peşinden gitmek dışında yapacak bir şey yok.
İki çocuk annesisin ama şimdi biri ölü diğeri de kayıp. Kızın da ölmüş olabilir. Birgün, işten eve geldiğinde bunlar olup bitti. Ev boştu, çok sessizdi, küçük oğlun, sert döşemede kanlar içinde ve yaralıydı. Ve sende... Kontak attı. İstemeden oldu. Ama bu kadarı da fazla değil mi?
Çok fazla. O kadar şey atlattın, güçlüsün ama senin bile dayanabileceklerinin bir sınırı var.
Artık hepsi ondan nefret ediyor. Olsun, ondan nefret edeceklerse en azından bir sebepleri olur. Ama bu oyun bittiğinde, nefret de değişebilir.
Sokakta maskesiz birini görmüşümdür...
İçinden yükselen kesif, kıyıcı, köpüren öfke seni şaşırtıyor. Çığlık atmamak ya da o lanet bıçağıyla birilerini (mesela kendini?) bıçaklamamak için evin kapısında durup pervaza tutunuyor ve derin derin nefes alıyorsun.
Non binary olup aile içinde "kadın" gibi davranırken ben
Kadının insan görünümü yüzeyseldi, nezaket gereği takınılmıştı. Tıpkı giydiği dökümlü kıyafetin kumaştan olmaması gibi.
Kadın, maddesel özünün bir kısmını şu anda aralarında dolaştığı kırılgan, ölümlü yaratıklara uymak için kolaylıkla biçimlendirmişti. Uzaktan bakıldığında yarattığı illüzyon, ayakta duran bir kadın sanılmasına yeterdi, en azından bir süreliğine.