Ölüler artık insan değil yalnızca cisimlerdi. Bedenlerine yalnızca ceset olarak, kanıt olarak bakacaktı, işini ancak bu biçimde düşünebildiği sürece yapabiliyordu. Bunca sahneyi gördükten sonra yaşamını sürdürmenin tek yolu buydu. Ama tabii bunu düşünmek ya da söylemek, yapmaktan daha kolaydı.
Sana bir ipucu vereyim Harry... Bu dünyada hiç kimse görünmek istediği gibi değildir. Hiç kimse. Evlerine girip, kapılarını kilitleyince değişirler. Kim ne derse desin, kimse kimseyi tanımaz... En iyi ihtimal sadece kendini tanımaktır. Ve bazen gerçek kişiliğini görünce de, başını çevirmek zorunda kalırsın.