Bibliyomani
Gustave FlaubertBibliyomani Gönderileri
Bibliyomani kitaplarını, Bibliyomani sözleri ve alıntılarını, Bibliyomani yazarlarını, Bibliyomani yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Halkın gözyaşları, çılgın bir kahkahanın ardında gizleniyordu; zira ıstırap çeken ve gözyaşı döken bir insan, en büyük teselliyi, adına bencillik deyin ama hakikat budur, başkalarının ıstırabını, başkalarının döktüğü gözyaşlarını seyretmekte bulur.
İnsan şu hayatta öylesine kötü günlerle, öylesine uğursuz zamanlarla sınanır ki, kime lanet okuyacağını bilemeyip göğe doğru haykırır. İnsanlar kadere kötü günlerde inanırlar.
Bu korkunç musibetin kime isnat edileceğini kimseler bilmiyordu; zira insan her türkü musibeti başkasının hesabına, mutluluğuysa kendi hesabına yazar.
Evet, duygularıyla sarhoş olmuştu, yaşamı onu yormuştu, fazlasına tahammülü kalmamıştı.
Sokakları ardında bırakırken gözü kimseleri görmüyordu; sırrına vakıf olmadığı bir hayalin içinde ilerliyordu; ne yolda yürüyenlerin adımlarını, ne tekerleklerin taşlarda çıkardığı gürültüyü duyuyordu;tek bir şeyi düşünüyor, hayal ediyor ve görüyordu: Kitapları.
Ah, mutluydu bu adam! Manevi derinliğinden ve edebi değerinden bir haber olduğu bütün bu bilgiyle kuşatılmaktan mutluydu; bütün bu kitapların arasında olmaktan, bakışlarını yaldızlı harflerin, yıpranmış sayfaların, solmuş parşömenlerin üzerinde gezdirmekten mutluydu. Bir körüm ışığı sevdiği gibi seviyordu bilgiyi.
Hayır! Sevdiği bilginin kendisi değildi aslında; onun aldığı biçimi, yansıyan suretini seviyordu.
Ketum olduğu kadar hayalperest, nemrut olduğu kadar mahzun bir adamdı; tek bir düşüncesi, tek bir sevdası, tek bir tutkusu vardı: Kitaplar. Bu aşk ve tutku onu içten içe yakıp kavuruyor ömrünü tüketiyor, ruhunu kemiriyordu.
Istırap çeken ve gözyaşı döken bir insan, en büyük teselliyi, adına bencillik deyin ama hakikat budur, başkalarının ıstırabını, başkalarının döktüğü gözyaşlarını seyretmekte bulur.
Sayfa 57 - Sel Yayıncılık, 4. Baskı, Çev. Ayberk ErkayKitabı okudu
İnsan şu hayatta öylesine kötü günlerle öylesine uğursuz zamanlarla sınanır ki kime lanet okuyacağını bile bilemeyip göğe doğru haykırır. İnsanlar kadere, kötü günlerde inanırlar.
Sayfa 55 - Sel Yayıncılık, 4. Baskı, Çev. Ayberk ErkayKitabı okudu
İnsan her türlü musibeti başkasının hesabına, mutluluğuysa kendi hesabına yazar.
Sayfa 55 - Sel Yayıncılık, 4. Baskı, Çev. Ayberk ErkayKitabı okudu
Duygularıyla sarhoş olmuştu; yaşamı onu yormuş, fazlasına tahammülü kalmamıştı.
Sayfa 45 - Sel Yayıncılık, 4. Baskı, Çev. Ayberk ErkayKitabı okudu
Bütün parasını, bütün malını, bütün heyecanlarını kitapları için saklıyordu; onlar uğruna keşişliği bırakmış, Tanrı'ya sırtını dönmüştü. Yetinmemiş, insanın Tanrı'dan sonra en fazla kıymet verdiği varlığını, parasını kitaplara feda etmiş ve yine yetinmemiş, insanın paradan sonra en fazla kıymet verdiği varlığını, ruhunu, kitaplara teslim etmişti.
Sayfa 15 - Sel Yayıncılık, 4. Baskı, Çev. Ayberk ErkayKitabı okudu
Ah, mutluydu bu adam! Manevi derinliğinden ve edebî değerinden bihaber olduğu bütün bu bilgiyle kuşatılmaktan mutluydu; bütün bu kitapların arasında olmaktan, bakışlarını yaldızlı harflerin, yıpranmış sayfaların, solmuş parşömenlerin üzerinde gezdirmekten mutluydu. Bir körün ışığı sevdiği gibi seviyordu bilgiyi.
Hayır! Sevdiği bilginin kendisi değildi aslında; onun aldığı biçimi, yansıyan suretini seviyordu. Bir kitabı seviyordu çünkü o bir kitaptı; kokusunu, biçimini, ismini seviyordu onun.
Sayfa 11 - Sel Yayıncılık, 4. Baskı, Çev. Ayberk ErkayKitabı okudu
"...ıstırap çeken ve gözyaşı döken bir insan, en büyük teselliyi, adına bencillik deyin ama hakikat budur, başkalarının ıstırabını, başkalarının döktüğü gözyaşlarını seyretmekte bulur."
Sayfa 57
"İnsanlar kadere kötü günlerde inanırlar."
Sayfa 55