Evet, hayat o kadar da şahane değildi hatta bazen hiç çekilmiyordu; ama gökyüzüne bakınca bir ferahlık geliyordu insanın içine. Bir çiçek koklayınca, derin bir nefes alınca, bir sokak arasından denizi görünce, bir çocuk sevince kıpırdanıyordu işte ruhu...