Tanrının tanımı konusuna gelince; onun, yaratan, yöneten ve tüm canlıları muhafaza eden bir güç ve varlık olduğu gerçeği ötesinde söyleyecek bir şeyim yok.
Her insan bir birey olmalıdır- şöyle ki, ruhunun maskesi olarak taşıdığı bedenle, ona o enerjiyi veren gücün hislerini konuşarak kelimelere dökebilmesiyle bir karakter olmalıdır.
Eğer bir gün yapraklardan birinin diğerine, ölümden şikâyet
ettiğini ve tomurcuk olup açtığı günden bu yana başına gelen zorluklardan dert yandığını duyarsak, tahminimce, onların hâline acımanın aksine isyankâr oldukları için onları hakir görürüz. Bir kere sararıp düştükten sonra, tekrar aynı ya da benzer biçimde bir ağaç dalının üstünde açamayacak olmanın düşünülecek bir tarafı olmadığını onlara söyleriz, yaprak oldukları süre boyunca hissetmeden geçirdikleri değişimin benzerini ölüp yaşamın yeni bir fazına geçerken de yaşamaktadırlar. Ölümün onlardan, güncel belleklerini ve bilinçlerini alacağı doğrudur; onlar yaprak olarak ölmüş olsalar da büyümesine yardımcı oldukları ağacın içinde yaşamaya devam ederler. O ağaç ise ölü ve diri bileşenleri ile büyümeye ve yaşamaya devam eder.