Şu kitabın içerisindeki bilgilerden sadece bir bölümünde geçen cümleye katılıyorum. O da Kant, Fitche, Hegel gibi felsefecilerin okunmasının o kadar zor ve anlaşılmaz olduğu. Bunun dışında bu kitap bir karşılaştırma mı yapıyor, yazarın kendi savunduğu şeyleri mi ön plana çıkarıyor anlaşılması güç. Teistleri panteistler ve ateistlerle karşılaştırırken, teizmi bir bakımdan ateizmin farklı bir yönü olarak görüyor bir yandan da Tanrı'yı tasvir ederken hem O'nun insan mantığıyla kavranamayacak kadar yüce hem de O'nun bir somut madde olarak insan benzeri olduğunu anlatıyor. Ayrıca öyle bir mantık ile Tanrı tasviri yapılıyor ki kitapta kullanılan mantığın hiçbir kavranılası yönü yok.
Şimdi bu yazarın dili ağır değil, kitap da yeterince anlaşılır yazılmış ama tutarlı bir yan bulamıyorum bir türlü. Burada felsefe mi var? O halde felsefe mutluluk bilgeliği, soru sorma gibi bir tanımın dışına çıkmış.
Alt başlıkta da sorgulanmaya çalışılan düşünce 'evrensel tanrı fikri'. Sadece bununla bile aranan şeyin ne kadar da abes olduğu çıkar ortaya. Felsefe, insandan, insanlardan bağımsız düşünülebilinir mi? Çeşitlilik göz ardı edilebilinir mi?