Bir Bahar Akşamı
Kübra NurEn Eski Bir Bahar Akşamı Sözleri ve Alıntıları
En Eski Bir Bahar Akşamı sözleri ve alıntılarını, en eski Bir Bahar Akşamı kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
…”hayırdır inşallah,” dedi aralarından biri melodik bir sesle. “Bu kadar güzel bir hanım kızımız, Âdem’i niçin arıyor?”
Karşılaşmayı beklediğim bir soruydu bu. Gözlerim hızlı hızlı kırpıştırarak, “iş için,” dedim.
Diğer teyze kıkırdadı. “Hayırlı bir iş mi?”
Boş bulunup, “inşallah,” dediğimde diğer ikisi de bu kıkırdamalara katıldı ve ben sözlerimin vardığı yeri fark edince telaşla, “ O manada değil yani,” diye itiraz ettim. “İş manasında hayırlı. Benim için hayırlı olmasını isterim. Âdem Bey için de olsun elbette. Neden olmasın? Ama iş bu. Ticaret. Başka bir şey değil.”
..”Al şunu,” dedi. “Kafana tut da ıslanma.”
Aniden elime tutuşturulan cekete şaşkınlıkla bakarken, “E, sen ıslanacaksın,” dedim.
Beni ve şaşkınlığımı bekleme nezaketinde bulunmadan adımlarını sürdüren Âdem, “Şeker değilim,” diye cevap verdi. “Erimem.”
Arkasından öylece bakakalmanın pek de manalı olmadığını fark edince ceketi başımın üstüne kaldırdım ve adımlarımı hızlandırıp ona yetiştim. “Ya erirsen? Annen çok üzülür.”
Aşk bazen çoktur. Bazen birdir. Bazen de hiçtir. Bunu kabul etmemiz gerekiyor.
“Lütfen bir daha kahvehaneye gidip oturmayacağını, mahallenin ihtiyar heyetiyle okey oynamayacağını söyleyerek içimi rahatlatır mısın? Bu mahalle henüz o modernliğe hazır değil.”
Durduğum yerde hafifçe döndüm ve elbisemin dalgalanan eteklerine baktım. “Söz veremem. Oraleti epey sevdim Çünkü.”
Âdem tatlı bir sesle güldükten sonra, “Sana sınırsız oralet ısmarlarım Kibar hanım,” dedi. “Bu iyi bir teklif.”
Âdem Arman’ın tahminlerimin ötesindeki kişiliğinin ve yaşantısının bana açtığı bu yeni pencereyi sevmeye başlamıştım. Bu pencerenin manzara Âdem’in güzel yüzüne, gri gözlerine ve tatlı gülüşüne baktığı sürece de sevecek gibiydim.
Hadi hayırlısı, dedi Firuş. Dilerim onun penceresi de senin güler yüzüne açılıyordur.
Umarım, diye cevap verdim. Ve umarım gördüğü manzarayı o da seviyordur.
Bunca zaman sonra ilk defa kalbimde çiçekler açtıran bir adama denk geliyordum ve daha o çiçekler tam açamamışken doğmamış aşkımız ofsayta mı düşüyordu? Bu da mı gol değil hâkim beyliğim?
…ve onu güldürmek ilkokul öğretmenimin bir köşeden çıkıp bana binlerce yıldızlı pekiyi vermesini sağlıyordu. Bu da diğer tüm olasılıkları değersiz endişeler haline getirmeye yetiyordu işte.
Âdem hafif alaylı bir gülüşle, “Bana dünya dar geliyor, ancak mahalleye sığıyorum,” diye karşılık verdi. Ona gönlüme de sığabileceğini söylemek istedim ama yerini beğenip beğenmeyeceğinden emin olamadığım için söyleyemedim.
Kaşlarımı çatıp, “Ne oldu şimdi?” diye dördün. Niçin ellerimi bıraktın Âdem? Kuşları yuvasız bırakmak vicdansızlıktır.
“Sokağın ortasındayız,” dedi Âdem. “Akıl bırakmadın ki bende.”
“Bahar,” dedi koyu bir sesle.
“Ben seninle nazenin bir rüyaya inanmaya çok hazırım. Biliyorsun değil mi?”