Kaybolmuş bir imgeyi anımsamak mümkündür, ama bir hissi kaybolduktan sonra anımsamak tamamıyla imkansızdır; kertenkele, tabiri caizse, kuyruğunu senin eline bırakıp kaçmış; imge ve duygu birbirinden ayrılmıştır.
Ölüleri, şöyle bir düşününce, kıskanmamak elde değil. Daha yeni ölmüşsün ve üzerine bir kapak örtülüyor; kapağın üzerine de nemli toprak geliyor; nemli toprağın üzerine de ot. Olay bu.
Sende bir kitapsever ruhu var. Tüm ihtiyacın kitap ayraçları. Onlarla ve formüllerinle, kafanı kitaba gömüp yaşamaya devam etmeliydin, istenmediğin yere salça olmaktansa.