Cebimde ne zaman üç beş kuruş bulsam, başka hiçbir şey düşünmem; doğru tiyatroya. Ama şu bizim memur milleti içinde öyle teresler var ki, tiyatronun adını bile anmazlar, tabii beleş bilet buldukları zaman durum değişir.
"İnsan, yaşadığı evin, semtin, şehrin yüzünü taşıyor. Yoksa insanın bir yüzü yok. Yaşadığı şehirde neyden yoksunsa başka şehirde onu arıyor insan. Yüzsüz işte insan..."