...Romanda hikâye bahanedir, kanvastır, önemli olan geride varlığı hissedilen insan, bize seslenen kişidir. Bugüne kadar, edebiyatın bize sunduğu şeyin daha iyi bir tanımını bulmadım: Edebiyat bize bir insan sesi duyurur. Amaç bir serüven anlatmak değildir, roman kişileri, belki de ağabeyimiz, yakınımız, dostumuz, atamız, tıpatıp benzerimiz olan bir başka insanı dinlememize yardımcı olurlar...