Bir Gəncin Manifesti
Mir CelalBir Gəncin Manifesti Sözleri ve Alıntıları
Bir Gəncin Manifesti sözleri ve alıntılarını, Bir Gəncin Manifesti kitap alıntılarını, Bir Gəncin Manifesti en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Oxuyun, öyrənin, yaradın. Xoşbəxt yaşayın! Belə günlərdə deyin, gülün! Heç bir qara qüvvə sizin bəxtəvər həyatınıza mane ola bilməyəcək.
On səkkizinci fəsil- Muştuluq
Bir-birinizə mehriban olun!
Hal bilən, dil bilən, anlayan olun!
Göz-gözə yatmayın canavar kimi,
Hiylədən əl çəkin, saf insan olun!
Öl ama fakir olma!
Baharın böyük təqsiri var. Onun təqsiri kasıblıqdır, kasıblıq! Bu zəmanədə kasıblıqdan böyük günah nədir? Canın çıxsın, kasıb olma! Yıxıl öl, kasıb olma!
İnsan insandan qorxduğu kimi heç bir şeydən qorxmurdu.
Sayfa 150Kitabı okudu
Bu göz yaşları nədir, bunlar nə üçündür!
Həyat və azadlıq,ancaq onlar üçün hər gün döyüşə gedən adamlara layiqdir!
Höte
Sayfa 3
Həqiqətin gecəsi yoxdur.
Gecənin də həqiqəti var!
Sayfa 68
Donmuş Bahar
On gün əvvəlki boranlar vaxtı konka yolunda donmuş bir uşağın meyidi tapılmışdır... Uşağın buzlar içində yatmış kimi görünən sifəti, göyərmiş dodaqları heç yadımdan çıxmaz. Heyif ki, yanımda aparat yox idi. Çəkib saxlardım... Ürək dözəsi şey deyildi!
Gəl,ey gözlədiyim xilaskarım,gəl!
Ey azad həyatım,ilk baharım,gəl!
Gəl ki,qaranlıqda boğdular məni,
Gəl göyüm,günəşim,ulduzlarım,gəl!
Sayfa 102
Kölelik
Yırtıq çarıqdan çıxmış ayaq barmaqlarını zəncir əzib göyərdirdi. Ayağında ət yox idi. Dəri sümüyə yapışmışdı. Zəncir dəyən kimi barmaqları sızıldayırdı. Uşaq, iynə üstündə oturmuş kimi əzab çəkirdi. Amma dillənə bilmirdi.
Əbülfət ușağı adamın atasını yandırar: Ağaməcid bilirsən kimdir? Hacı oğludur!
Bahar bu acı həqiqəti uşaq ağlı ilə dərk etmişdi. Amma nədənsə ağacdan düşmək istəmirdi. Nədənsə o, gücünə yox, haqqına güvənmək istəyirdi. Hacı oğlu olmasa da, nökər olsa da, yetim olsa da tut ağacından düşmək istəmirdi.
İnsan insandan qorxduğu kimi heç bir şeydən qorxmurdu.
Topu nə qədər yerə bərk vursan, o qədər də göyə çox qalxar.
Ondan acı bir xəyal qalmışdı.Baharın cırıq, köhnə papağı yolda, qar üstündə qaralırdı.O da sahibi kimi kimsəyə lazım deyildi...
