Kərimova
@Kerimli_
Həyat verə bilərmi, xəyalın verdiyini?!
Filologiya,müəllim
bachelor (ADPU)
Azərbaycan
Sumqayıt
68 kütüphaneci puanı
500 okur puanı
Mart 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
"Edebiyat da çok iyi bir şey, Varenka, çok iyi bir şey;bunu onlarda geçen üçüncü günümde anladım. Derin bir şey! İnsanların kalplerini güçlendiren, eğiten bir şey"
Okur Takip Önerileri
Komandir qayğı ilə dostlarının yorğun,doğma simalarına baxdı:"Nə düşünürlər, görəsən? Ölümlərini, həyatlarını, sevdiklərini..."
Sayfa 135Kitabı okudu
Fəqət o gözlər gah buna, gah da ona dikilirdi! Lakin mənə, ortada tək-tənha dayanan mənə, özünü büsbütün ona fəda edən mənə yönəlmirdi! Qəlbim ona min kərə"əlvida!" söylədi. O isə yenə mənə tərəf baxmadı!
Sayfa 49Kitabı okuyor
Sevdiyi adamları
tez aparır Tanrı,
aparır deyəndə,
əslində, qoparır onları
dünyanın caynağından,
tez qoparır
qalıb yer üzündə
çox əzab çəkməsinlər,
Tanrının yazdığını qoyub
göylərçün yaranmış qanadlarıyla onun-bunun çəkməsini silməsinlər.
Yenə, yenə bu dünyada
Hər şey dəyişsə də ancaq
bütün kişi ölümləri
yenə eyni qalacaq.
Hökmü, hökmü
gözlər verəcək yenə,
canı, canı
baxışlar alacaq yenə,
bütün bağışlanılmaz kişi günahlarını
Allah bağışlamasa da
qadın bağışlayacaq yenə.
Baxıb, baxıb bəndəsinin
günah bağışlamağına
gülümsəyər göyüzü də,
Tanrı cavabıtək ona
bütün bəndələri birdən
bağışlayar Allah özü də.
ÖLMƏYƏ YOX, QOXLAMAĞA VƏTƏN!
Düşmən oxun haqlamağa -
oxdan iti uçub gedən,
oxdan iti bədən!
Qucaqlayıb ölməyə yox,
Qucaqlayıb qoxlamağa Vətən!
Əsil göz yaşı ağlanmır,
Əsil göz yaşı udulur.
Min illik dərbədər dərtdən,
yadigar qəmdən də keçsən,
heç bir zaman ruhdan düşmə,
düşünmə ki, sən bir heçsən.
Səni eşitməsə heç kəs,
döz o kütləvi karlığa,
döz o kütləvi korluğa,
lap min il də qal tənha, tək,
səni Allah yaradıbsa,
bil, sən ən böyük varlığa
Allaha lazımsan demək.
Biz bir-birimizi bağışlaya bilərik, ancaq o böyük eşqi məhv etdiyimizçün Allah bizim heç birimizi bağışlamayacaq
"Məni unut!"dedin,
Səndən bir dəniz qalmışdı mənə,
Unutdum dənizini də,
"Məni unut!"dedin yenə,
Səndən bir göyüzü qalmışdı mənə,
Unutdum göyüzünü də,
"Məni unut"dedin yenə,
Bir "unut" sözü qalmışdı səndən mənə,
Unutdum «unut» sözünü də,
Daha unutmağa nə qaldı, nə?!
Ancaq "Məni unut"-dedin yenə,
Səni çoxdan unutmuşam,
İndi səni yox, indi
"Mən səninçün axdım,
Məni unutma!" deyən
bir damla göz yaşını
düşünürəm min ildi.
XOCALI - TANRININ BALASI
Tanrının və fırtınaların Çingiz Mustafayevinin "Hamınız arvadsınız!" dediyi, bizim özümüzü eşitməzliyə vurduğumuz ana
Xocalı heç kəsin görə bilmədiyi sürətli insan fırtınalarının Tanrının əliylə yavaşıdılmış, görünən şəklidir. Allah sürətlə gedən zamanı birdən-birə saxlayıb bizə hər şeyi göstərdi.
Xocalıda, ondan əvvəl, ondan sonra əsir düşən qadınlar, qızlar əsir düşdükləri andan Tanrının əziz balaları və prezidentindən tutmuş dilənçilərinə qədər bütün azərbaycanlı kişilərin anaları oldular. Biz heç vaxt onlar qədər Allaha doğma və yaxın ola bilməyəcəyik.
Həm də ən körpə qız uşağı da Allaha bütün kişilərdən daha yaxın.
Xocalını azad eləməyi mən heç vaxt qələbə saymayacağam. Bunu ancaq göz yaşını silmək hesab etmək olar.