Bir İdam Mahkûmunun Son Günü
Victor HugoBir İdam Mahkûmunun Son Günü Gönderileri
Bir İdam Mahkûmunun Son Günü kitaplarını, Bir İdam Mahkûmunun Son Günü sözleri ve alıntılarını, Bir İdam Mahkûmunun Son Günü yazarlarını, Bir İdam Mahkûmunun Son Günü yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
”Bütün insanlar, sonu belirsiz bir infaza mahkûmdur.”
"Ve insanların arasında yalnız olmaktan daha korkunç bir şey yoktur.”
İtiraf edeyim, hâlâ umutluydum... Şimdi Tanrı'ya şükür, hiç umudum kalmadı.
"Her şeyin bir sonu var."
Korkmayın, size kin besleyecek kadar vaktim yok
Sayfa 40Kitabı okudu
Manevi acının yanında fiziki acının ne önemi var?
Sayfa 11Kitabı okudu
Konuşmaya ve cevap vermeye layık bir insanla karşılaşamamak...
Sayfa 8Kitabı okudu
İnsanların hepsi belirsiz bir süre için ertelenen ölüm cezasına mahkûmdurlar.
Sayfa 7Kitabı okudu
İnsan içinde bulunduğu umutsuz koşullarda bazen bir zinciri bir saç teliyle koparabileceğini sanır.
Sayfa 55Kitabı okudu
Ölüm insanı hırçınlaştırıyor.
Sayfa 46Kitabı okudu
..."Ve sonra yalnız, umutsuz ve kederli bir halde sandalyeme yığıldım. Artık gitmeleri gerekti ; bundan sonra hiçbir şey istemiyordum ; kalbimin son hassas teli de kopmuştum. Ben hazırım ! artık ne yapacaklarsa yapsınlar !
...-Neden bu kadar düşüncelisiniz ? Diye sordu.
- Bu geceden sonra , artık düşünemeyeçegimi düşünüyorum...
"Manevi acının yanında fiziki acının ne önemi var?"
Her sayfayı merakla çevirip her cümlesinde kendimi çıkmazlarda bulduğum bir kitaptı. Bir film izlercesine anlatılan tüm cümlelerin gözümün önünden bir bir geçtiğini hissettim.
Aslında bu eser tam bir toplum eleştirisi olarak yazılmış. Fransız toplumunun, ki 1800'lerin ikinci çeyreğine denk gelen bir vakitten bahsediyoruz, adalet sistemindeki hastalıklı infaz yasasına nasıl cezbedici bir tavırla yaklaştığını ve bundan keyif aldığını okuyoruz.
Victor Hugo, muhtemelen her sayfada en az birkaç kere bazen ince bazense ağır hicivlerle bu durumu eleştiriyor, hiçbir suç ve cezanın insan canından daha kıymetli olmadığı anlatıyor. Aksine, idam (burada vurgulanan infaz aracı giyotindir) ile hayatların son bulmasındansa bu suçluların bir şekilde iyileştirilebileceği ve topluma kazandırılabileceği vurgulanıyor.
Eserde baş karakterin idama giden yoldaki konuşmaları da eleştirel bir dille toplum bilinci oluşturmaya çalışmakta ve ne yazık ki başarısız olmaktadır. Dili orta yoğunlukta, modu ise fazlasıyla duygulu ve karamsardır.
Okumamış olanların şans vermesi gereken bir eser.
Victor Hugo
Bir İdam Mahkûmunun Son Günü
"...benim terk ettiğim, diğer insanların ise hâlâ devam ettikleri o dingin ve tekdüze hayatı ancak uzaktan ve bir uçurumun yarıklarının arasından görebiliyorum."
Sayfa 102 - İş Bankası Yayınları, 24.Basım, Nisan 2020, İstanbulKitabı okudu