Bir Kadının Penceresinden
Oktay RifatBir Kadının Penceresinden Gönderileri
Bir Kadının Penceresinden kitaplarını, Bir Kadının Penceresinden sözleri ve alıntılarını, Bir Kadının Penceresinden yazarlarını, Bir Kadının Penceresinden yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“ Sevgiden de güzel yalnızlık, sevgiden gelen yalnızlık.“
Kırıntısı bile... "Hiç umut yok!"
Bir Kadının Penceresinden
"Zavallı memleketim!"
Güvencesiz, huzursuz, bulanık, kimin kim, neyin ne olduğu bilinmeyen toplumlardır azgelişmiş ülkeler."
Ama ben anlatmaktan, anlaşmaktan çocuk yaşta umut kesmişimdir. Lafla hiçbir zaman, hiçbir yerde sonuç alınamaz.
Bir Kadının Penceresinden
Ağrılar ağrılar lanet ağrılar..
Uyuyamıyordu. Taş çatlasa uyuyamayacaktı. Sağ eli yastığın altında, gözleri yumulu bir saatten beri kıpırdamadan duruyordu. Ayakları buz gibiydi. Kalksa, o sinir hapından bir tane yutsa, hatta tüpü olduğu gibi bitirse yine uyuyamayacaktı.
Tek bir kitap bulamazsın evlerinde. Gazete bile okumazlar Şiirdi, müzikti, resimdi
kullanmazlar. Aydın düşmanıdırlar, beğeniden yoksun.
Sevgiden de güzeldi yalnızlık, sevgiden gelen yalnızlık.
Azgelişmişlik kendine özgü bir varoluş biçimidir ki ulusal renge karışır ve yaşamın her kertesinde kendini duyurur.
Uyanık görünseler de aslında uyuyorlardı.
Burada bitsin, yoksa acı çekeceğiz.
- Hemen ayrılırsak çok acı çekmez miyiz!
Yapayalnızdı işte. Bu böylece sürüp gidiyordu. Sürüp gidecekti de. Konuşacak, dertleşecek kimsesi yoktu.
İster kusur kendinde olsun, ister başkalarında, insanları sevemiyordu. Kuyruk acısız, ürküntü duymadan yüzlerine bakabildiği pek az insan vardı.
Kimi zaman, sevilecek nesi var, dediği, kimi zaman hoşlanmadığı, kimi zaman iğrenç bulduğu bu adama bağlıydı.
Kendi yaparsa iyi, başkası yapınsa kötü.
Sen mutsuz memleketim gibisin.
-Beni duyuyor musun? Diye sormuştu.
-Seni duyuyorum, ama kendimi duymuyorum.
Olan olmuştu, evlenmişti.