Her zaman kibirle, ruh, zihin, duygu dediğimiz, acı diye adlandırdığımız kavramların, aslında ne kadar zayıf, zavallı ve niteliksiz şeyler olması gerektiğini dehşetle hissediyorum çünkü tüm bunlar aşırı düzeyde bile olsa, ıstırap içindeki bir bedeni, eziyet çeken bir vücudu bütünüyle yok edemiyor. Zira böyle anlarda dahi ölmek yada üzerine yıldırım düşen bir ağaç gibi devrilme yerine pompalanmaya devam eden kanla hayatta kalınıyor.