Stefan Zweig 'i tanımayan insan yok zaten. Mükemmel ötesi eserleri ile tanır herkes.
Bu eser gerçekten insanın içine çok feci işliyor.
Bir babanın çaresizliği bu kadar güzel anlatılabilir!
Hayatını kızına ve karısına adayan bir adamın onların utanç dolu bakışlarına maruz kalışı, kızının gayrimeşru ilişkide olduğunu öğrenip içine gömmesi, karısını onu umursamazlığı ve adamın ruh halleri, hissettikleri ve hissettirdikleri...
Stefan Zweig özellikle bu eseri ile günümüz toplum yapısını tasvir etmiş gibi. Zinanın meşrulaştılması, aile yapısındaki bozulmalar, yabancılaşmalar, paranın yokluğunda ve ta varlığında ortaya çıkan problemler, insanların artık manen huzursuz ve mutsuz oluşları.
Bu adamda ne var bilmiyorum lakin her eseri insanı acayip bir şekilde kendine çekiyor.
Başrol üzülürken sanki ben üzüldüm ya hu!
Bir kalbin gerçekten çöküşüne şahit olacaksınız.
Stefan Zweig her zamanki gibi yine döktürmüş.
