Bir Kalbin Ölümü - Mürebbiye
Stefan ZweigSözler ve Alıntılar
"İnsan kendi kendisiyle yapayalnızdır."
Sayfa 47
“Gene yalnız, hep yalnız.”
Sayfa 21
"Artık beni kimseler anlamıyor, ben de kimseleri anlamıyorum..."
Sayfa 46
"Fakat neden ben; bunca acıyı yükleniyorum?"
Sayfa 19
"Ruhuna giden yol duvarla örtülmüştü âdeta."
Sayfa 58
"Yaşamış olduğu her şey, sevmiş olduğu her şey, ufalanarak ve kömürleşerek, kayıtsızlığın o ılık külleri içine düşmeden önce için için tutuşan bu alevin ortasından geçiyor ve kara kara, duman çıkara çıkara yanıyordu."
Sayfa 48
Şu da var ki, hastalık teşhisin konulduğu andan itibaren başlamadığı gibi insanın kaderi de görünür hale geldiği ve gerçekleştiği andan itibaren başlamaz.
Sayfa 13 - Yordam KitapKitabı okudu