Bir Ömürlük Gün
Mehmet PekmezciBir Ömürlük Gün Gönderileri
Bir Ömürlük Gün kitaplarını, Bir Ömürlük Gün sözleri ve alıntılarını, Bir Ömürlük Gün yazarlarını, Bir Ömürlük Gün yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Seçemediğimiz bir çift insanın seçimleriyle var edildiğimiz yeryüzünde,
seçimlerimizce yer kaplıyoruz ve seçtiklerimizi sevmekle yükümüyüz,
seçemediklerimizi değil.
Yazarlar, yazdıkları ile ruhumuzun derinliklerinde yok olmaya yüz tutmuş hisleri keşfetmemize yardımcı olan birer aynaydı belki de. Bu aynaya baktığımızda iki suretimizi ne kadar börek görürsek o kadar çok okuyor, çok seviyorduk o yazarı...
Sayfa 67 - Ayzıt YayıneviKitabı okudu
Haluk.. Hayat denen o "ne alacağı ve ne vereceği belli olmayan "yolda yürüyen malum şahıs..
Yazar bize kitabın başından sonuna kadar aslında yaşamın gayesi olmazsa yaşamanın bir anlamının olmayacağı ve o gaye aşk ise aşığın yaşayacağı binlerce duygu geçişini fazlasıyla anlatmış ve hissettirmiş kelimelerle dans ederek. Üslubunu beğendim, betimlemeleri de gayet ideal. (Hatta itiraf etmek gerekirse kitaplarla dolu sallanan sandalyeli İstanbul manzaralı bir odam neden yok diye ufak bir sitem etmedim değil kendi kendime)
Kitabın sonlarına geldiğimde keşke tüm "son"lar mutlu bitseydi ve ölüm hatırlanan acı bir son olmasaydı dedim. Haluk yaşadığı tarifsiz duyguyla yola koyulmuş, aşk ipine tutunup bir müddet düşe kalka yürümüş, evine vardığını zannettiği bir vakitte ayrılık denen bir misafir kapısını çalmış. Zor olmuş ama hayata bağlayan aşk onun katili olmuş. Ama eli boş kalbi sarhoş gitmemiş diğer tarafa. Şöyle bir düşününce aşkı ona çok şey katmış, ölümle aşk arkadaş olmuş ve 5 yıl ayrı kaldığı, öncesinde günlerce onu bulabilmek için ardından gittiği Bilge'sine kavuşturmuş...
Ufacık bir "olsaydı iyi olurdu" dediğim türden bir şey var aslında. Bu da Haluk'un duygularına tercüman olunduğu kadar birazda Bilgenin gözünden Haluk betimlenip tasvir edilebilirdi onun dışında güzel hikaye tadında bir romandı.
Bir Ömürlük Gün
Tam manasıyla beni dinleyecek bir canlı var mı ki şu yeryüzünde? Daha Seni dinlerken kafasında vereceği cevabı düşünen bir canlı tarafından tam anlamıyla anlaşılmak mümkün müdür?
Sayfa 26 - Ayzıt YayıneviKitabı okudu
Okumayı, edebiyatı eskiden beri çok seviyordum. İnsanlara söyleyemediğim her sözü, gösteremediğim her duyguyu enteresan bir tutarsızlıkla kağıdı aktarma konusundaki becerimdi beni bu alana sürükleyen sebep. Ağlamıyordum; ama yazdığım bir öyküde birini ağlatınca mutlu oluyordum. Ölmeyi arzulayınca ana karakterini öldüren bir yazarın yaşadığı türden bir rahatlamaydı benimkisi...
Sayfa 24 - Ayzıt YayıneviKitabı okudu
Çünkü insanoğlunun en büyük talihi olabildiğine uzun yaşamasından çok, en mutlu anında ölmesidir.
Sayfa 14 - Ayzıt YayıneviKitabı okudu
O baktıkça yürüdüğüm bütün yollar denize çıkıyordu.
Öyle bir minnetle baktı ki bütün şehri karıncalar bastı.
"Onunla yaşamak, kimsenin olmadığı, ucu bucağı görünmeyen bir kütüphanede keyfince dolaşmak gibiydi."
Sayfa 95Kitabı okudu
"İnsan ilk kez âşık olduğunda âşık olduğunun farkına o an varamaz genelde. Üzerinden belli bir zaman geçmesini beklersin. Duygularını zamanla sınarsın. O sürenin sonunda şimdiye dek her şeyin tam olduğunu zannettiğini, onu görmedikçe bir şeylerin eksik olduğunu, hiçbir şeyin eskisi gibi olmadığını fark edersin."
Sayfa 35Kitabı okudu