Bir Şeftali Bin Şeftali
Samed BehrengiEn Eski Bir Şeftali Bin Şeftali Sözleri ve Alıntıları
En Eski Bir Şeftali Bin Şeftali sözleri ve alıntılarını, en eski Bir Şeftali Bin Şeftali kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Güzel kızım, güneşten kaçma. Güneş bizim dostumuz. Toprak bize gıda verir, güneş de onu pişirir. Üstelik sen güneş sayesinde güzelsin. Bak, güneşten kaçınanlar nasıl da sarı benizli ve kemikliler. Güzel kızım, bir gün güneş yere darılır da parlamayacak olursa, yeryüzünde canlı diye bir şey kalmaz; ne bitkiler, ne hayvanlar."
"Bir zamanlar vücudumun zerreleri toprak ve su idi, bazıları da güneş ışığı. Annem bunları az az topraktan emdi, emdi, dallarının uçlarına kadar ulaştırdı. Sonra annem tomurcuklandı, çiçek açtı ve yavaş yavaş ben ortaya çıktım. Vücudumdaki tüm zerreleri az az annemin bedeninden aldım, güneş ışınlarıyla karıştırdım. Çekirdeğim, kabuğum ve etim oluştu ve nihayet olgun, sulu bir şeftali oldum. Şimdi Pulad ile Sahibali beni yiyorlar. Bir süre sonra zerrelerim onların vücutlarında et, saç, kemik olacak. Elbette bir gün onlar da ölecek.O zaman benim vücudumun zerreleri ne olacak?"
"Her şey saniye saniye değişiyordu. Bu değişimler üst üste gelince ve belirli bir aşamaya varınca artık bunun o eski şey olmadığını, bambaşka bir şey olduğunu hissederiz. Örneğin ben artık bir çekirdek değil, bir ağaç şeklini almıştım."
Dön bir bak, kendini güneşten sakınanlara, benzi sararıp solmuş hepsinin, kemik kemik vücutları.
Kendi içimde gelişmiş, kendimi yemiş bitirmiştim; ama yok olmak demek değildi bu, başkalaşmak,biçim değiştirmek demekti.
Aslında her şey her an değişmekteydi.Değişmeler üst üste yığılıp,beklenen birikime
ulaşınca madde kendiliğinden başkalaşıyor,bir önceki şeyden daha yeni,daha başka bir şey oluyordu.
Apaydın bir gelecek vardı önümde.
Toprak,anamın da anasıydı,benim de anamdı.Kuşkusuz tüm canlıların anasıydı toprak...
...ister korkutsun beni,ister kessin,ya da aksine sevsin baş tacı yapsın,boyun eğmiyorum işte!..