Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.6
Bir Solgun Adam
Selçuk BaranBir Solgun Adam Reviews
You can find Bir Solgun Adam reviews, Bir Solgun Adam book reviews, Bir Solgun Adam ratings on 1000Kitap.Score
8.5Out of 10
Bu defteri alalı bir hafta oluyor; daha bir şeycikler yazamadım. Günlük tutmaya kalkışmak kendimi önemsemek gibi geldi bana. Çünkü ancak önemli kişiler, sözgelimi yazarlar, düşünürler, generaller günlük tutarlar. Sonra onlar yayımlanır. Herkes de okur. Ben önemsiz, herhangi bir insanım: Eski bir bankacı...
Bu paragrafla giriş yapılmış Mehmet Taşçı'nın hayatına...
Bu eserle bir kez daha anladım ki; biyografik eserler, günlükler beni derinden etkiliyor. Bu okumaların derinliği ve hazzı bir başka oluyor.
Canım Selçuk Baran'ın okuduğum yedinci eseri. Yazarla kurduğunuz bağ, eserlerinden daha da etkilenmenizi sağlıyor kesinlikle...
Kimdir? Bir Solgun Adam...
Emekli bankacıdır; kâh " Aylak Adam"dır, kâh "Oblomov"dur... Naifdir, ince düşüncelidir, kırılgandır, tembeldir, umursamazdır bazen, bazen çok konuşur ya da konuştuğunu zannedip susar, iyi bir suskundur...
Suskularını döktüğü günlükleri biraz tanımanızı sağlar Bir Solgun Adam'ı...
Aşık olur duygularını açamaz, karşılık bulamamaktan ya da rutine düşmekten korkar; günlerce evden çıkmaz, yıllardır kahve içtiği fincanı değişince allak bullak olur, içindeki yaşama bezginliğini geçirmek için alıp başını gider. Gider mi bezginliği? Hayır! Daha çok susar... "Bir Solgun Adam",olur, "Bir Suskun Adam"...
Yazılır daha çok şey yazılır eser hakkında, ama siz okuyun derim, tanışın Mehmet Taşçı'nın suskularıyla, kitaplarıyla, Dürnev Hanım'la, Nevin'le, Sadık Bey'le... Düşünüp de söyleyemedikleriyle...
Kendimizden bir şeyler bulduğumuz satırlarıyla Selçuk Baran'ın... Sevgiyle
Aslında bir sır gibi saklamak istediğim fakat yazarın çok fazla tanınmamasından ve bunu hak etmediğinden dolayı da her yerde haykırmak istediğim kitap...
Mehmet Taşçı, emekli bankacı. Okurken herkesin kendinden hisler bulabileceği bir karakter. Bir gün bir defter alır ve yazmaya başlar. Deftere de şöyle bir giriş yapar:
Bu defteri alalı bir hafta oluyor, daha bir şeycikler yazamadım. Günlük tutmaya kalkışmak kendimi önemsemek gibi geldi bana."
Tam da bu girişi yaptığı gibi kendini önemli görmeyen, sürekli kendini arayan, her şeyden çabuk bunalan, gerçekten de solgun bir adamdır. Kitap okumayı çok sever , onları kendine yoldaş olarak görür. "Kimsem yok...Hiçbir şeyim yok, kitap raflarında duran üç beş tozlu kitaptan başka. " der.
Değişimlerden nefret eder. Örneğin aniden komşusunun o gün balkona çıkmadığını fark eder ve korkar. Aynı zamanda da sürekli çekip gitmek isteyen birisidir. Nitekim de gider. Tıpkı daha önceden de çekip gittiği gibi.
İşte böyle, kitap boyunca Mehmet Taşçı'nın ruh hallerini okuruz. Onun günlüğüne gireriz.
Beni en çok etkileyen de bir kadının gözünden erkeğin yalnızlığını, bunalmasını okumak oldu.
Gelelim Selçuk Baran'a.
Türk edebiyatında muazzam kalemi olan kadın yazarlarımızdan biri. Bilmiyorum neden ama kaleminden Albert Camus havası aldım. (Benim düşüncem tabii ki)
Yer yer varoluş felsefesinden de izler taşır.
Yalın ve hissettiren, nahif bir dili var.
Değerinin bilinmesi gerektiğini düşünüyorum. Ve böyle güzel kalemi olan kadın yazarımız edebiyatımızdan geçtiği için de gurur duyuyorum.
Canım Selçuk Baran❣
Yeni bir yazar keşfetmenin mutluluğu içindeyim. Çok bilinmeyen unutulmaya yüz tutmuş Selçuk Baran, gerçekten okunmayı hak ediyor. Neden az okunduğunu anlamış değilim. Oğuz Atay gibi o da döneminde okunmuyor. Bu durumu şu sözleriyle dile getiriyor:
"Yazı yazmayı son iki yıldır bıraktım. Nedeni de, Türk okuyucusuna bir türlü ulaşamam, bu yüzden de okunamamam.( ...) Demek ki ben okuruma yakın olmayı beceremedim, bu yüzden çekilmeye yöneldim.Gerçi insan başkaları için değil, kendisi için yazar."
Maalesef ki Selçuk Baran, günümüzde de okunmuyor. Elimden geldiğince onu ve eserlerini burada tanıtmaya çalışacağım.
Bir Solgun Adam'da, emekli bankacı Mehmet Taşcı'nın işini ve ailesini bırakıp bir çatı evinde yalnız başına yaşaması anlatılıyor. Mehmet Taşcı'nın başından geçen olayları hem günlüğünden okuyoruz hem de 3.tekil kişi anlatımıyla ona dışardan bakıyoruz . Bu anlatım, benim çok hoşuma gitti. Aylak ve tutunamayan bir karakter olan Mehmet Taşçı, aslında hayatı, insanları seviyor. Tam bir tutunamayan değil. Daha çok aylaklık var. Altını çizdiğim çok cümle oldu ve beni çok dinlendiren bir okuma oldu. Hani bazen her şeyi bırakıp gitmek isteriz. Farklı hayatlar, farklı insanlar ve farklı yerler görmek isteriz.İşte tüm bunları Mehmet Taşçı yapıyor. Her satırda onun yalnızlığını okuyoruz:
"Yorgunum...Yalnızım...Ya da bilmediğim bir hastalığa yakalandım."
Kitaplara tutunanlardan :
"Kimsem yok...Hiçbir şeyim yok, kitap raflarında duran üç beş tozlu kitaptan başka."
Yavaş yavaş akan ve dinleneceğiniz Bir Solgun Adam'a lütfen şans verin. Umarım Selçuk Baran edebiyatımızda hak ettiği yere gelir.
·
Not rated
Bir odam, kitaplarım vardı.Param azdı, ama canım nasıl isterse öyle yaşıyordum.Özgürdüm sizin anlayacağınız."
Sahiden de özgür müydü acaba ? Yoksa Nietzsche'nin dediği mi doğruydu ?
"Özgür mü diyorsun kendine? Sana hükmeden düşüncelerini duymak isterim."
Mehmet Taşçı'dan bahsediyorum.Başkahramanımızdan.Emekli bir
Yörük olmanın birinci özelliğidir , sonda söyleyeceğini başta söylemek romanını öyküleri kadar sevmedim. Kötü mü değil, gayet başarılı ve fakat öykülerini okuyan benim için ortalama altı kaldı diyebilirim . Emekli bankacı Mehmet Taşçı’nın hayatını ya da emekli (gibi) olduktan sonraki hayatını anlatan romanda en çok ikinci , dördüncü ve beşinci bölümü sevdim diyebilirim bir solgun adam adının hakkını veren bir karakter. Velhasıl , öykülerini okuduktan sonra romanlarını da okuyabilirsiniz
Gerçekten tatmin olma duygusunu yitirebilir miyiz? Onca zaman hayalini kurduğumuz hayatı yaşamak aslında zannettiğimiz kadar bizi doyurmaz mı? İşte kitaptaki baş karakter tam olarak hayalini kurduğu dingin hayatı yaşadıktan sonra zevk almayıp kendini ilk önce geçmişine daha sonra da yollara atıyor. Alışkanlıklarından mahrum bırakılmasını kendine bahane edip aslında içten içe istediği şeyleri yapmak için sebep arıyor. Kitaba sonlarda dahil olan zengin taşralı bey de aynı bu şekilde. Bir sürü parası, ailesi ve çevresi var fakat hiçbiri onu tatmin etmiyor daha fazlasını, daha fazla insanı tanımak istiyor. En son karşısına Mehmet Bey gibi yani kendi gibi biri çıkınca fırsat bu fırsat diyip onunla daha çok vakit geçiriyor, ilginç geliyor çünkü. Aslında hepimiz de biraz böyle değil miyiz? Hayallerin büyüsü yaşanana kadar sürüyor. Aslında istediğimiz şey hayalimizdeki değil onu elde etme çabası. Bizleri mutlu eden ona ulaşmak değil ona giden yolun tadına varmak.
Selçuk Baran yeni tanıdığım ve üslubunu kısa sürede sevdiğim yazarlarımızdan. Geçtiğimiz ay Kış Yolculuğu isimli öykü kitabını okumuştum, bu ay ise roman türünde yazılmış Bir Solgun Adam kitabını tercih ettim.
Roman dediysem öyle muazzam bir kurgu beklemeyin kitaptan. Bir yasak aşkın pençesine düşmüş, ancak ne aşkının peşinden gitmiş, ne de ailesinin yanında kalabilmiş emekli bankacı Mehmet Bey'in iç dünyasına konuk oluyoruz aslında. 10 yıl önce verdiği bir kararla eşini ve kızını terk edip tek başına bir hayat kuran ve bu hayatın içindeki detaylarla yetinmeye çalışan, aslında hiçbir yere tutunamayan bir adamdır Mehmet Bey. Tek tutkusu belki de okumak ve yazmaktır. Yeni hayatında yeni arkadaşlar edindiği ve birtakım rutinleri olduğu halde mutlu olamaz bir türlü. Ama ailesini terk ettiği için de hiçbir pişmanlık duymaz. İç huzurunu sağlayamadığı için sürekli yolculuğa çıkmak ister. Biz onun bu arayışlarına, çaresizliğine, zihninden geçenlere ayna tutuyoruz kitabı okurken adeta. Kadın bir yazarın, yaşını başını almış bir erkek karakterin duygu durumunu, davranışlarını ve karakter tahlilini bu kadar iyi yansıtabilmesi bence takdire şayan. Kitabın bazı bölümlerinin birinci tekil şahısla (Mehmet Bey'in günlük tuttuğu bölümler), bazı bölümlerinin ise üçüncü tekil şahısla kaleme alınması ayrıca hoşuma gitti. :)
Selçuk Baran okumalarım devam edecek, kurgu ve olay örgüsü beklentisi ile değil de, tıpkı Ayfer Tunç'un Dünya Ağrısı kitabındaki gibi kişinin iç dünyası ve kendiyle hesaplaşması gibi hususlara olan ilginizle okursanız, sizi tatmin edecek bir eser.
Bu sene kalemiyle tanışmak istediğim yazarlardan biri de Selçuk Baran'dı. Ve tanışma kitabı olarak Bir Solgun Adam'ı seçtim.
Kitap emekli bankacı Mehmet Taşçı'nın evini terk edip yaşlı bir kadın olan Dürnev Hanım'ın çatı katı odasını kiralamasını ve orada geçirdiği günleri, gündelik yaşantısını, ruh hallerini, geçmişini günlükleri aracılığıyla okura sunuyor.
İki farklı anlatım biçimiyle yazılan kitapta olayları hem Mehmet Taşçı'nın kendi ağzından hem de anlatıcı bakış açısıyla okuyoruz. Bu ikili anlatım halini sevdim. Kitaba hareket katmış bence.
Bunun dışında Selçuk Baran karakter tahlilinde ve bunu yansıtmada kesinlikle çok başarılı.
Eğer bu kitaptan bir olaylar dizisi bekliyorsanız beklentinizi karşılayacak bir kitap değil.
Çünkü Selçuk Baran olay örgüsünden ziyade kişinin iç dünyasını anlatma üzerine kurmuş kitabını. Sakin, yormayan, kendi akışında yer yer yavaş ilerleyen ama güçlü bir anlatımı var.
Bir romanı uzun uzun özetleme âdetim yoktur bilirsiniz...Belki okuyan olur diye gizemini korusun isterim.....
Şu kadarını söyleyebilirim ki kadın bir yazar olan Selçuk Baran "Bir Solgun Adam" romanıyla banka emeklisi bir adamın iç dünyasına öyle bir ayna tutmuş ki;
o dünyanın iç sıkıntılarını, arayışlarını, bir yere sığamayışlarını, aşklarını, tutkularını, vazgeçişlerini,
bedenen ve ruhen ölümün eşiğindeyken yeniden gönlünün filizlenip ruhunun baharı yaşama sevincini, sonra ömrünün sonbaharında yine savruluşunu ve bitip tükenmek bilmeyen gitmelerini okuyorum sanarken size yaşatıyor adeta...
Başta günlükleriyle kalbinin sessiz yanını okura yansıtan kahramanı daha sonra hakim bakış açısıyla yazarın gözünden tanıyoruz,
tanıyor ve onun tarafında oluveriyoruz...
Kitap boyunca okurun tek isteği kahramanımız Mehmet Taşçı'nın
biraz olsun yüzünün gülmesi...
Güldü mü...Bu sefer olmadı..
mutlaka okuyun
Selçuk Baran'la tanışma kitabım oldu "Bir SolgunAdam" Iyi ki okumuşum. Kalemine hayran kaldım. Diğer kitaplarını da mutlaka alıp okumayı düşünüyorum.Mutlaka okuyun aşırı tavsiyemdir. Roman 5 bölümden oluşuyor.Bence herkesçe tanınması gereken bir yazar. Edebi açıdan çok birşey beklemeyin ama duygu açısından çok yoğun. Okurken o yalnızlığı derin şekilde hissetmemek elde değil. Bol bol altını çizdiğim yerler oldu. Kendime sorduğum sorular, kendimden de birseyler bulduğum bir kitaptı. Mehmet Taşkın emekli bankacı onun hayata karşı yaşamaya karşı isteksizliği bana Oblomov'u anımsattı ( okuyanlar hak verecektir) Ailesini ve işini bırakıp kimseye haber vermeden çekip gidişini sadece etrafını gözlemlemeye adamış bir adamı okuyoruz. On yıldır yaşadığı o çatı katında o daracık odada sadece kitap okuyup bir gün kararsızlıklar içinde yazmaya karar verdiği günlük tutmak için aldığı defteriyle olan bağını okuyoruz. Tüm kitap bu günlüklerden oluşuyor. Asıl anlatılmak istenen şey ait olamamakla beraber yalnızlığın oluşu. Eğer kalbime dokunan bir kitap olsun yormasın beni okurken diyen kim varsa gözü kapalı bu kitapla tanışabilir.