Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.31
Bir Solgun Adam
Selçuk BaranOldest Bir Solgun Adam Reviews
You can find Oldest Bir Solgun Adam quotes, oldest Bir Solgun Adam book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.Score
8.5Out of 10
Bir Solgun Adam, üç bölümü günlük tarzında yazılmış, iki bölümü de üçüncü şahıs anlatıcının ağzından anlatılan beş bölümden oluşan bir romandır. Romanın ana kahramanı Mehmet Taşçı'ya ellili yaşlarındayken halasından bir miras kalır. Mehmet Taşçı, kendisinden beklenmeyecek denli önemli bir karar alıp bu kararını uygulamaya geçirerek bu mirasla
Aslında bir sır gibi saklamak istediğim fakat yazarın çok fazla tanınmamasından ve bunu hak etmediğinden dolayı da her yerde haykırmak istediğim kitap...
Mehmet Taşçı, emekli bankacı. Okurken herkesin kendinden hisler bulabileceği bir karakter. Bir gün bir defter alır ve yazmaya başlar. Deftere de şöyle bir giriş yapar:
Bu defteri alalı bir hafta oluyor, daha bir şeycikler yazamadım. Günlük tutmaya kalkışmak kendimi önemsemek gibi geldi bana."
Tam da bu girişi yaptığı gibi kendini önemli görmeyen, sürekli kendini arayan, her şeyden çabuk bunalan, gerçekten de solgun bir adamdır. Kitap okumayı çok sever , onları kendine yoldaş olarak görür. "Kimsem yok...Hiçbir şeyim yok, kitap raflarında duran üç beş tozlu kitaptan başka. " der.
Değişimlerden nefret eder. Örneğin aniden komşusunun o gün balkona çıkmadığını fark eder ve korkar. Aynı zamanda da sürekli çekip gitmek isteyen birisidir. Nitekim de gider. Tıpkı daha önceden de çekip gittiği gibi.
İşte böyle, kitap boyunca Mehmet Taşçı'nın ruh hallerini okuruz. Onun günlüğüne gireriz.
Beni en çok etkileyen de bir kadının gözünden erkeğin yalnızlığını, bunalmasını okumak oldu.
Gelelim Selçuk Baran'a.
Türk edebiyatında muazzam kalemi olan kadın yazarlarımızdan biri. Bilmiyorum neden ama kaleminden Albert Camus havası aldım. (Benim düşüncem tabii ki)
Yer yer varoluş felsefesinden de izler taşır.
Yalın ve hissettiren, nahif bir dili var.
Değerinin bilinmesi gerektiğini düşünüyorum. Ve böyle güzel kalemi olan kadın yazarımız edebiyatımızdan geçtiği için de gurur duyuyorum.
Canım Selçuk Baran❣
Tutunamayanları, aylak adamları sevdim. Modern çağda kaybolan yiten, kendini bulumayan insanlar ve buhranları hoşuma giderdi.Asıl sorunun kendileri olduğunu bilmeleri ve bu kısır döngüden çıkamayışları, debelenmeleri her zaman ilgimi çekti. Yalnızlıkları yalnızlıklarım oldu, tuhaflıkları sıradanlığım. Selçuk Baran da bu tadı verdi bana kitabın ismiyle bile. Hep bu tarz karakterleri erkek yazarlardan okumuştum. Kadın bir yazardan böyle bir karakter okumayı merak ediyodum .Hikayaye dahil edilen yan karakterlerle bile oldukça zevkli bir kitaptı ama ne olduğunu bilmemekle birlikte bir eksikliği vardı zannımca.Kitap beni alıp dıruklara taşımaya çalışıyo ama son noktayı koyamıyordu bir türlü bende :(
Yeni bir yazar keşfetmenin mutluluğu içindeyim. Çok bilinmeyen unutulmaya yüz tutmuş Selçuk Baran, gerçekten okunmayı hak ediyor. Neden az okunduğunu anlamış değilim. Oğuz Atay gibi o da döneminde okunmuyor. Bu durumu şu sözleriyle dile getiriyor:
"Yazı yazmayı son iki yıldır bıraktım. Nedeni de, Türk okuyucusuna bir türlü ulaşamam, bu yüzden de okunamamam.( ...) Demek ki ben okuruma yakın olmayı beceremedim, bu yüzden çekilmeye yöneldim.Gerçi insan başkaları için değil, kendisi için yazar."
Maalesef ki Selçuk Baran, günümüzde de okunmuyor. Elimden geldiğince onu ve eserlerini burada tanıtmaya çalışacağım.
Bir Solgun Adam'da, emekli bankacı Mehmet Taşcı'nın işini ve ailesini bırakıp bir çatı evinde yalnız başına yaşaması anlatılıyor. Mehmet Taşcı'nın başından geçen olayları hem günlüğünden okuyoruz hem de 3.tekil kişi anlatımıyla ona dışardan bakıyoruz . Bu anlatım, benim çok hoşuma gitti. Aylak ve tutunamayan bir karakter olan Mehmet Taşçı, aslında hayatı, insanları seviyor. Tam bir tutunamayan değil. Daha çok aylaklık var. Altını çizdiğim çok cümle oldu ve beni çok dinlendiren bir okuma oldu. Hani bazen her şeyi bırakıp gitmek isteriz. Farklı hayatlar, farklı insanlar ve farklı yerler görmek isteriz.İşte tüm bunları Mehmet Taşçı yapıyor. Her satırda onun yalnızlığını okuyoruz:
"Yorgunum...Yalnızım...Ya da bilmediğim bir hastalığa yakalandım."
Kitaplara tutunanlardan :
"Kimsem yok...Hiçbir şeyim yok, kitap raflarında duran üç beş tozlu kitaptan başka."
Yavaş yavaş akan ve dinleneceğiniz Bir Solgun Adam'a lütfen şans verin. Umarım Selçuk Baran edebiyatımızda hak ettiği yere gelir.
mutlaka okuyun
Selçuk Baran'la tanışma kitabım oldu "Bir SolgunAdam" Iyi ki okumuşum. Kalemine hayran kaldım. Diğer kitaplarını da mutlaka alıp okumayı düşünüyorum.Mutlaka okuyun aşırı tavsiyemdir. Roman 5 bölümden oluşuyor.Bence herkesçe tanınması gereken bir yazar. Edebi açıdan çok birşey beklemeyin ama duygu açısından çok yoğun. Okurken o yalnızlığı derin şekilde hissetmemek elde değil. Bol bol altını çizdiğim yerler oldu. Kendime sorduğum sorular, kendimden de birseyler bulduğum bir kitaptı. Mehmet Taşkın emekli bankacı onun hayata karşı yaşamaya karşı isteksizliği bana Oblomov'u anımsattı ( okuyanlar hak verecektir) Ailesini ve işini bırakıp kimseye haber vermeden çekip gidişini sadece etrafını gözlemlemeye adamış bir adamı okuyoruz. On yıldır yaşadığı o çatı katında o daracık odada sadece kitap okuyup bir gün kararsızlıklar içinde yazmaya karar verdiği günlük tutmak için aldığı defteriyle olan bağını okuyoruz. Tüm kitap bu günlüklerden oluşuyor. Asıl anlatılmak istenen şey ait olamamakla beraber yalnızlığın oluşu. Eğer kalbime dokunan bir kitap olsun yormasın beni okurken diyen kim varsa gözü kapalı bu kitapla tanışabilir.
Gerçekten tatmin olma duygusunu yitirebilir miyiz? Onca zaman hayalini kurduğumuz hayatı yaşamak aslında zannettiğimiz kadar bizi doyurmaz mı? İşte kitaptaki baş karakter tam olarak hayalini kurduğu dingin hayatı yaşadıktan sonra zevk almayıp kendini ilk önce geçmişine daha sonra da yollara atıyor. Alışkanlıklarından mahrum bırakılmasını kendine bahane edip aslında içten içe istediği şeyleri yapmak için sebep arıyor. Kitaba sonlarda dahil olan zengin taşralı bey de aynı bu şekilde. Bir sürü parası, ailesi ve çevresi var fakat hiçbiri onu tatmin etmiyor daha fazlasını, daha fazla insanı tanımak istiyor. En son karşısına Mehmet Bey gibi yani kendi gibi biri çıkınca fırsat bu fırsat diyip onunla daha çok vakit geçiriyor, ilginç geliyor çünkü. Aslında hepimiz de biraz böyle değil miyiz? Hayallerin büyüsü yaşanana kadar sürüyor. Aslında istediğimiz şey hayalimizdeki değil onu elde etme çabası. Bizleri mutlu eden ona ulaşmak değil ona giden yolun tadına varmak.
Bir Solgun Adam, Selçuk Baran’ın ilk romanı.
Aslında romanın adı Bir Yorgun Adam da olabilirmiş. Bana göre Selçuk Baran, roman kahramanı Mehmet Taşçı ile Türk edebiyatının unutulmaz karakterlerinden birini çizmiş.
Mehmet Taşçı, emekli banka çalışanı. Altmış yaşındaki bu yalnız adam on yıl önceki hatıralarını anımsar. Emekli olduktan sonra ailesini terk eden ve bir çatı katında yalnız yaşamaya başlayan Mehmet Taşçı bu hayata da ancak on yıl katlanabilir. İç sıkıntısının gölge gibi takip ettiği yaşlı adam, bir gün pansiyonun sahibesi Dürnev Hanım’a haber vermeden oradan ayrılır ve yeni yaşantısında ilk olarak günlük tutmaya karar verir.
Beş bölümden oluşan romanın büyük bir bölümü Mehmet Taşçı’nın günlüklerinden oluşur. İlahi bakış açısı ile yazılan bölümler, karakterin tanıtımında önemli rol oynar.
Mehmet Taşçı, kendisiyle de dünyayla da anlaşamayan yalnız bir adamdır. insanlara tutunmamak için eşyalara tutunur. Geçmişle bağlarını koparan, gelecekle ilgili hiçbir planı olmayan, ne istediğini bilmeyen bu aylak adam aynı ortamda uzun süre kalamaz. İç sıkıntısı onu oradan oraya savurur.
”Nasıl da unutuveriyoruz her şeyi. Çektiğimiz acıları, bize yapılan haksızlıkları... Acıya dayanmanın bir erdem olduğunu neden öğrettiler bize? Acıları unutmanın akıllılık olduğunu kim söyledi? Bilgelik bu mu? Bir ömür buna harcanabilir.Genç olsaydım en baştan başlardım, sırasınca, yolunca teker teker düşünerek…Acı çekenleri,çektirenleri, unutanları, alışanları…”
#kitapyorumu | 245 sayfa
İyi ki iyi ki tanıştım Selçuk Baran’la. Nasıl severek okudum, nasıl çizdim bazı satırların altlarını. Çatı katındaki bir odada üç beş tozlu kitabıyla yalnız yaşayan, bir de oda sahibi Dürnev Hanım’ı tuttuğu defterlere/günlüklere sık sık konuk eden bir emekli bankacı Mehmet Taşçı’nın romanı #BirSolgunAdam . Yazarın okurda hayranlık uyandıran betimlemeleri, okurunu kendi hislerini ve anılarını, çağrışımlarını okuduklarıyla yoğurmaya bütünleştirmeye davet eden harika bir roman. Başlarda yazımıyla, oda yaşantısıyla Atay’ın Tehlikeli Oyunlar kitabının tadını ansıtan bir anlatımı var; böyle olunca da insan, tanıdık bir yerde olmanın huzurunu yaşıyor. İç dünyasına ziyadesiyle indiğimiz bir karakter Mehmet Taşçı; okurken ara ara ‘Durun, ben daha kendi yaşantımı, iç dünyamı göğüsleyemiyorum, çözümleyemiyorum...” gibi hislere kapıldım, söylemlerde bulundum, tedirgin oldum. Bir his kitabı olması çok güzel ve tabii benim bu kerte içselleştirebilmem kitabı... Benim için hep özel bir kitap olarak kalacak Bir Solgun Adam. Mutlaka önerimdir
.
.
.
”Bütün bunlar boş... En iyisi yeni bir kitaba başlamak.” s. 38
”Sizinle bir zamanlar aramızda geçenler yalnız beni ilgilendiriyor. O zamanlar her şeyi tek başıma yaşadım. Bunu unutmayın. Yalnız kendime saklamak istediğim şeyi nasıl açıklarım? Bu konuda siz herhangi bir yabancıdan farksızsınız çünkü.” s. 137
#şilanınkitaplığı #selçukbaran #roman #novel #yapıkrediyayınları #yky #books #lifestyle #like #instalike #instabooks #bookstagram #bookish #planets #blossom
Harika bir kalemle tanıştım, çok geç olsa da. Yine de her kitabı okumanın bir zamanı olduğuna inanıyorum. Altını çizdiğim pek çok satırın, daha yakınlarda aklımdan geçenlerle birebir aynı olması, bu kitabın zamanının şu an olduğunu gösteriyor.
Bu bir olaylar kitabı değil, hisler kitabı. İçinde ya kendi solgun yüzünüzü bulacaksınız ya da sıkılacaksınız. İlk sayfalarda hiçbir şey olmayışı beni "ne okuyorum" sorgusuna itti ama ilerledikçe, hâlâ hiçbir şey olmamasına rağmen çok şey olduğunu gördüm. Dış dünyaya ayak uyduramayı kendi içinde yaşayan insanların dünyalarında da çok şey olur ama bunlar dışarıdan pek sezilmez. Mehmet'in sayfa sayfa daha da kendi yalnızlığına gömülmesi, yabancılaşması size mutlaka bir şeyler hissettirecek.
Çok özel bir kitaptı benim için. Keşke bu kitabı her satırıyla hafızama alabilsem dedim okurken. Aynı şeyi Tezer Özlü'nün kitapları için de söylüyorum. Mutlaka okuyun diye önerebileceğim bir kitap değil çünkü başta da dediğim gibi ya kendi solgun yüzünüze bakacaksınız ya da anlam veremediğiniz, sıkıcı, sessiz, kendini insanlardan soyutlayıp kitaplarla dünyaya tutunan yaşlı bir adama.