Babam bana sık sık: “Burada Musevileri sevip sevmediklerini bilmiyorum, ama herhangi bir ırk ayrımı hissedilmiyor” der; “Ortaçağın zulümler ülkesi İspanya’nın engizisyon vahşetinden zar zor kaçan Musevilere kucak açan, onları sempati ve iyilikle kabul eden Türkiye’dir. Bu güzel hava asırlardır sürmektedir” diye muhakkak ilâve ederdi.