"maupassant, yazarlar konusunda şöyle der: 'onda sade duygular artık var olmaz. tüm gördüğü, sevinçleri, zevkleri, acıları, umutsuzlukları aniden gözlem konularına dönüşür. her şeye rağmen durmaksızın kalpleri, yüzleri, jestleri, ses tonlamalarını inceler.'
...
'her sevinçten, her göz yaşından sonra kendini incelemeden asla herkes gibi basitçe, dürüstçe ve sadelikle acı çekmemek, düşünmemek, sevmemek, hissetmemek.'"