Manzum hikaye özelliği taşıyan bu şiir, 7 bölümden oluşur, ilk bölümler sıkıcı gibi gelse de sonrası oldukça akıcıdır, neredeyse her cümlesi derinlik içerir, Yusuf' un masalı aslında insanlığın masalıdır. Derinlik sahibi Yusuf, cinler tarafından kaçırılmış; insanlar tarafından da
dönüşe zorlanmıştı. Giderken de gelirken de kendi istek ve hürriyeti söz konusu değildi.
Bu nedenle su, son bölümde Yusuf'un sembolüdür. Dönüşüyle, şehrinin, anne
babasının ve Şivekâr'ın özlem sızısını dindirmiştir. Acı olan, dönüşün şimdi kendi
yüreğini sızlatmasıdı, o yüzden "Sızıyı gideren su, suyun sızladığını kimseler bilmez" diye biter...
