Bir gün anlarsın hayal kurmayı
Beklemeyi ümit etmeyi
Bir kirli gömlek gibi çıkarıp atasın gelir
Bütün vücudunu saran o korkunç geceyi
Lanet edersin yaşadığına
Maziden ne kalmışsa yırtar atarsın
O zaman bir çiçek büyür kabrimde kendiliğinden
Seni sevdiğimi bir gün anlarsın.
Ümit Yaşar Oğuzcan
Sen uzaklara gitsen de kalır
Bu dinmeyen sarhoşluğu denizlerin
Yıkanır güzelliğinle dalgalar
Durur ıslak kumlarda ayak izlerin
Gidersin bu sahilden ışık ışık
Kalan hatıran geceyi aydınlatır
Her geçen gemide yine sen olursun
Kalır avuçlarımda ellerin kalır
Gidersin bu yerden hiç gitmemiş gibi
İzlerin silinmez geçen zamanlardan
Sesin kulaklarımızdan çıkmaz ki
Bir selamın gelir uzak limanlardan
Kim kalmışsa geride mahzun, derbeder
Daha bin yıl bu sahilde seni bekler…