Güneş dolmayı bilmez, yıldızlar parlamayı
Ne aydınlık var şimdi göklerde, ne karanlık
Deli divane gibi seni arıyor gönlüm
Ellerinden tutarak sonsuzluğa yürümek
Gözlerine bakarak çoğalmak istiyorum.
Birkaç deli güvercin olurken sonunda dün
biter yolculuk; kalır ardımızda resimler
ne yüzler, ne mehtaba yazdığımız isimler
kendi sesimiz bile yabancı kendimize