Kürt dediğin,babası dövülen çocuktur.İşte tam da bu yüzden,Kürt, bir kimlikten,kökenden ziyade,babadan oğula devredilen bir öfkedir.Efsaneye kilitlenmiş,her yıl mevsim döndüğünde,meşalelerle inmeleri beklenen efsane çocuklarının taşıyacağı ışıktır.Ancak o ışık muştalayacaktır tacın tahtın yanışını,yaşamın yeniden başladığını.